Het was altijd feest !

Weet je dat er niet veel problemen zouden zijn wanneer er humor wordt gebruikt? Weet je dat er nog meer problemen zouden zijn wanneer er humor wordt gebruikt? Ja, dit lijken twee tegenstrijdige zinnen. Nou lijken? Ze zijn het ook. En beide zinnen zijn waar. Want humor kent vele kanten.

Ik ben gek op humor, zonder zou ik niet kunnen leven. Het begon al vroeg in mijn jeugd. Zoals ik al eens eerder schreef, kwam mijn moeder uit een groot gezin. Mijn Oma en Opa hadden achttien kinderen. Allemaal met een relatie dus dan heb je al gauw 36 tantes en ooms. Bij mijn vader thuis waren ze met negen kinderen. Ook allemaal getrouwd, dus dat betekent 54 ooms en tantes.

Van die tantes waren er vijf rond mijn leeftijd. Dus als ik op de basisschool zei: ‘Dat is mijn tante.’ Moest iedereen lachen, want dat kan natuurlijk niet een tante van ongeveer gelijke leeftijd.
Je begrijpt dat hun kinderen, mijn neven en nichten, er nog meer moeten zijn. Als ik het goed heb, zijn het ongeveer 66 directe neven en nichten. (Ik ben nu 78 jaar, en er leven nog steeds 11 tantes en ooms van de 54. Kun je zien dat humor veel doet!)

Een hechte familie, waarbij het vaak feest was. Of een verjaardag, een trouwerij, een zoveel jarige bruiloft, enz. Waarbij het de gewoonte was om met z’n allen zoveel mogelijk bij elkaar te komen. Kun je het je voorstellen dat mijn kinderverjaardag partijtje vaak met meer dan veertig mensen werd gevierd?

Een schuine mop kon maar een enkele keer

De jaarlijkse bruiloften, soms wel een paar per jaar vanwege de 12,5 en 25 jaar, vierden we met over de honderd familieleden. Hoeveel weet ik niet precies, ik heb ze nooit geteld. Elk feest werd aangekleed met sketches, kleine toneelstukjes, liederen en… heel veel humor!
Verfijnde humor, leerzame humor, respectvolle humor. En als mijn oma even naar het toilet was, dan was het snel een schuine mop vertellen. Dat deden de volwassen kinderen echt niet waar ze bij was.

Je zou kunnen zeggen, de humor is me met de paplepel ingegoten. Ik kan er dan ook geen genoeg van krijgen. Ik gebruik het om mezelf te coachen, om me zelf weer tot de orde te roepen wanneer ik even in een dip zit. Of wanneer ik ziek ben, helaas ben ik dat nogal regelmatig.

Het is een paar jaar geleden, ik ging naar de huisarts en deelde haar mede: Ik sta helemaal ‘op tilt’. Tja, toen ik dat zei, werd niet meteen begrepen wat ik daarmee bedoelde. Maar ik stond echt op tilt, vooral aan de rechterkant. Elke aanraking deed me rillen van de pijn. Dus naar het ziekenhuis voor een echo en andere onderzoeken.

Deze pijn kende ik niet…

Het was een pijn, die ik niet kende, ook nog nooit had meegemaakt. Dus zei ik tegen mezelf: ‘Nou, in ieder geval weer iets nieuws. Dacht je dat je alles had gehad qua pijn? Nee, hoor deze pijn bestaat ook.’ Het was pijn en vreselijke jeuk tegelijkertijd.

Toen ik een jaar of achttien was, had ik dit gevoel in mijn linkerbeen. Dat bleek trombose te zijn. Maar nu was het vanaf de taille tot aan de schouder. Dagen later wist ik, doordat het naar buiten kwam en ik ging googlen, wat het was. Inderdaad iets dat ik nog nooit had gehad: gordelroos.

Gelukkig is het na enige tijd overgegaan. Wat een akelig iets om mee te maken. Zegt iemand nu tegen mij: ik heb gordelroos, dan weet ik dat je helemaal op tilt staat. Wat heeft dit nu met humor te maken? Elke keer wanneer de pijn het hevigst is, zeg ik tegen mezelf: Hallo, je wilt toch alles meemaken? Nou dan, niet zeuren, gewoon doorgaan en goed onthouden hoe dit voelt. Waarvoor? Ach, je weet maar nooit…Krijg ik een boze mail – dat zelden gebeurd – dan denk ik:
heb ik toch de persoon in het hart geraakt, geweldig!Van A. kreeg ik een mail met: ‘Ik had een vergadering op het werk, en een collega vond van alles van mij. (Behalve iets goeds, het was een waterval aan agressie van hem naar mij toe.) Ik deed anders dan de rest van het team, ik wil altijd gelijk hebben, ik snapte niets van het werk. Ook cliënten vonden mij niets volgens hem, etc. etc.’

Wanneer ik zoiets lees, vertaal ik de ‘beschuldigingen’: ‘ik wil altijd gelijk hebben’ naar ‘Natuurlijk wil ik gelijk hebben, als het niet zo is hoor ik dat vanzelf.’ En de zin: ‘Ik deed anders dan de rest van het team’ naar: ‘Oh gelukkig, ze zien inderdaad dat ik uniek ben!’

En: ‘ik snapte niets van het werk’ vertaal ik naar: ‘Moet ik mijn werk snappen? Ik werk vanuit mijn hart, en ja, dat kun je ook niet met je verstand snappen.’ Met de opmerking ‘Ook cliënten vonden mij niets volgens hem.’ kan ik niets, doe ik ook niets mee. Ik zie zelf dat het anders is. Het is eigenlijk niets anders dan omdenken. Daar schreef ik al eerder een artikel over.

Lachend in slaap vallen, heerlijk !

Elke avond voordat we, Sander en ik, gaan slapen is er humor. Heerlijk lachend in slaap vallen, ik raad het je aan! Onvoorstelbaar misschien, dat er elke avond wel iets anders is om te lachen? En dat na 23 jaar samen zijn! Ach, er is zoveel om te lachen.

Je zorgen maken bijvoorbeeld. Wie doet dat nou? Wie gaat zichzelf nu pijnigen en zijn energie verspillen over iets dat nog moet gebeuren en waarvan je helemaal niet weet hoe het ver- of afloopt? Zolang we leven is er hoop! Heb ik ondraaglijke pijn, vanwege de reuma of anderszins, dan lach ik om mijn gemopper daar over. En denk bij mezelf: ‘Kom op meid, er zijn ergere dingen in het leven!’

Krijg ik een boze mail, dat zelden gebeurd, dan denk ik: heb ik de persoon toch maar in het hart geraakt, geweldig! Is men het niet eens met mij op Facebook, fantastisch, daar leer ik weer iets van – of niet.
Laatst las ik op een site waarop iemand zichzelf voorstelt: ‘Ik ben echtgenote en moeder van 2 stoere jongens van 4 en 7 jaar. Dan denk ik: ‘Zo die jongens zijn er vroeg bij.’  (Dit is een doordenkertje!)

Hoe staat het met jouw humor? Ben ik erg benieuwd naar!

Lieve groet,
Daisha

P.s.: Deze blog is een oudje van 2014, maar nog steeds actueel !

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!