Al eeuwenlang wordt er door oude wijsgeren geadviseerd: uitsluitend Liefde is de weg naar vrede en harmonie. In de afgelopen maanden heeft men door de Corona crisis kunnen ervaren hoe erg het is wanneer de Liefde niet gegeven c.q. vervuld kan worden. Er was liefde op afstand mogelijk, maar dat is niet hetzelfde als elkaar omhelzen, knuffelen.

Alsof de bliksem insloeg

Het leek wel of er ineens de Corona crisis ontstond. Men was er niet op bedacht, toch was er al heel lang een crisis. Er was al lang onbewust een virus aanwezig in de wereld. Een virus op emotioneel en geestelijk niveau, en daardoor ook fysiek aanwezig.

Dit virus is niet te bestrijden door medicijnen, of door ziekenhuisopname. Het is slechts te bestrijden wanneer de mens bewust, echt bewust wordt dat de samenleving onmogelijk zo door kan gaan. De luchtvervuiling die was ontstaan doordat men te weinig wilde betalen voor materiële zaken. Door de overconsumptie en het koopjesjagen in het westen, betaalden de werknemers in lage lonen landen de prijs. De vliegreizen moesten steeds goedkoper worden, etc. etc.

De aandacht en respect voor elkaar, het rekening houden met elkaar, de Liefde, het was nog maar nauwelijks zichtbaar. De mens groeide naar de uitdrukking: ikke, ikke en de rest kan stikken. Het klinkt hard wat ik nu zeg. Kinderen werden al met een paar maanden oud naar de opvang gebracht. Ook zelfs wanneer de moeder vanuit huis werkte. Ik vroeg me vaak af: hoe zou de ouder het vinden wanneer hij of zij de ene dag naar de opvang werd gebracht, en op andere dagen dan weer bij grootouders of de oppas? Zou men het prettig vinden?

Menselijke Engelen

Het meest belangrijke voor een kind, om later tot een evenwichtige volwassene te kunnen groeien, is stabiliteit, rust, geborgenheid, veiligheid. Elke dag aan een andere energie wennen, omdat je weer in een andere ‘kring’ terecht komt, geeft geen veiligheid. Partners vluchtten vaak in het werk, sport of achter de computer en/of telefoon. Hoe triest was het niet, en is het misschien nog, dat een gezelschap of een gezin bijna niet meer over de wezenlijke dingen van zichzelf communiceerden.

Toon Hermans: Liefde is op weg zijn naar: jezelf te vinden in elkaar.

Wat er nu gaande is met de Corona crisis vind ik erg, maar ook heel mooi. En het gebeurt niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Het kon niet anders, er moest in de wereld iets veranderen. Het nauwelijks aandacht voor elkaar hebben – en weinig aandacht voor jezelf – het vluchten in uitsluitend aardse pleziertjes, daar zijn we niet voor naar de aarde gekomen. De eenzaamheid, met name onder de ouderen, groeide en groeide maar. Het zou bijna volksziekte nr. 1 worden.

Naar mijn mening werden er menselijke Engelen opgeroepen die moesten ingrijpen. Helaas werden ze zelf soms slachtoffer van wat ze teweeg brachten in de wereld. Zijn ze gestuurd door het Universum, God, Allah, Jezus, Ganesha, Boeddha, de Kosmos?

In ieder geval moet er door iets ‘groots’ zijn ingegrepen, anders zou het niet zo wereldwijd zijn. De Corona crisis bracht met zich mee dat er vele maatregelen zijn genomen, waardoor de mens met de neus op de feiten werd gedrukt. En zich hopelijk afvroeg, waar zijn we mee bezig?

Dagelijkse oefeningen in bewustwording

Een wake-up-call, een gigantische sprong naar een intenser bewustzijn. Men kan niet anders dan meegaan op deze Spirituele reis naar binnen toe!
In mijn jaaropleidingen laat ik de studenten een dag (of een paar dagen) het volgende ervaren: vanaf dat je opstaat totdat je naar bed gaat, leg je van alles dat je eet een stukje opzij op een bordje. Met name als je iets erg lekker vindt, leg je het lekkerste stukje op dat bordje.

Een oefening in bewustwording, probeer het maar eens een dag. Je zult merken dat je het al gauw vergeet. Zelfs vaker dan je zou wensen. Wanneer je al niet meer bewust eet, dus weet waar je mee bezig bent, hoe breng je dan je dag door? Onbewust van je woorden, je handelingen, of neem je alles vanzelfsprekend aan?

Wat ik ook al ruim dertig jaar lang leer in de opleidingen op energetisch gebied is: was regelmatig je handen, een aantal keren per dag. Alles dat je aanraakt ‘vervuild’ je handen. Ook al lijken je handen schoon, je hebt de energie van anderen in je handen gekregen. En daardoor kan het zijn dat je je moe voelt, soms zelfs ziek wordt.

Met name wanneer je met mensen werkt en hen een hand geeft, breng je het over op de ander. Dus was je handen voordat je contact maakt met iemand, en uiteraard weer daarna. Waar je ook bent, overal is een toilet zodat je je handen kan wassen.
Wees je bewust dat je via je handen energetisch en fysiek ‘vuil’ aan jezelf doorgeeft én aan anderen.

Je kunt niet anders meer…

Door de Corona situatie moet men naar binnen keren, het kan niet anders. Het dagelijkse leven is zo veranderd, dat je wel bewuster moet leven. Je komt er niet meer onderuit. Ook moest men de afgelopen maanden meer aandacht aan de kinderen besteden. Al was het alleen maar door thuis les te geven.
Moesten partners weer 24 uur per dag met elkaar doorbrengen. Werd men zich bewust dat het toch wel zielig was voor de ouderen dat men niet meer op bezoek kon. Terwijl voor die tijd de klacht van mensen, die in een verzorgingstehuis werkten, was dat de bewoners nauwelijks aandacht van buitenaf kregen. Doordat het niet meer kon, c.q. mocht, werd men zich bewust dat eenzaamheid toch wel heel erg was.

Er zijn vele slachtoffers door de Corona crisis gevallen. Deels door in het begin een verkeerde medische behandeling toe te passen. Ook al zal dat laatste nooit echt erkend worden. Jammer dat dit alles moest gebeuren om de mens weer bewust te maken dat we elkaar nodig hebben. Dat iedereen niet alleen verlangd naar aandacht, liefde en respect, maar daar ook recht op heeft.

Zie hoe de reactie in de natuur is op dit alles, geweldig toch! En tegelijkertijd is dit ook voor ons mensen, want een schone lucht draagt 100% bij aan onze gezondheid. Eigenlijk wat de laatste maanden tot stand is gebracht, zou uit de mens zelf hebben moeten komen. Maar schijnbaar werkt het niet zo. Er moet eerst een vreselijke crisis plaatsvinden om bewuster in het leven te staan.

Het mondkapje als ‘reminder’

Er is nu een discussie gaande of in bepaalde gebieden van Nederland een mondkapje verplicht zou moeten worden. Wetenschappelijk is vastgesteld dat het geen bijdrage, of te weinig, levert aan het voorkomen van de verspreiding van Covid-19. Maar voor het bewust blijven, dat we anders met elkaar moeten omgaan, zou het goed zijn. Zo’n mondkapje is je ‘reminder’, je continue wake-up-call, het is je herinnering aan de Spirituele reis die we aan het maken zijn. Een reis naar een wereld waar aandacht is voor elkaar.

En nu maar hopen dat men zich niet uit angst heeft gehouden aan alle maatregelen die zijn gesteld. Of dit nog steeds doet, maar doordat men bewust wil leven, en daardoor groeit naar het hogere bewustzijn waar iedere Ziel voor is gekomen. Ieder in haar of zijn eigen tempo en mogelijkheid, om dat niveau te bereiken wat bij jouw Ziel past.

Ik ben er fel op tegen dat de media en anderen elke dag weer angst zaaien. Of wordt dat ook door een Hogere Macht ingegeven? Omdat men anders weer terugvalt naar de oude situatie?
Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen? Mensen die het niet meer zien zitten en zelfmoord plegen? Mensen die alles aan hun laars lappen en bewust ongezonde voeding tot zich nemen? Hoeveel onnodige relletjes moeten er nog komen, soms gesponsord door mensen die vanuit macht willen regeren?

Angst is moordend, geloof me. Vroeger hadden we daar de Kerk voor, die hel en verdoemenis preekte. Hebben we daar nu de soms opruiende berichten in de media en door mensen die het leuk vinden om angst te zaaien voor in de plaats gekregen?

Je Ziel is erbij betrokken

De heksenjacht op alles wat niet regulier is, is vreselijk. Wij mensen zijn puur natuur, en daar passen pure voeding, drinken en middelen bij. De natuur heeft ons niet voor niets zoveel geneesmiddelen te bieden. Kruiden, etc. die al ver voor onze jaartelling bekend waren en de mens genezen. Misschien kan de huidige crisis bijdragen aan het feit dat alternatieve geneeswijzen erkend worden als zijnde ook een mogelijkheid tot genezing.

Een uitspraak van Plato (hij leefde van 427 v.Chr. – 347 v.Chr.) is: ‘U moet niet proberen een deel te genezen zonder het geheel te behandelen. U moet niet proberen het lichaam te genezen zonder de Ziel erbij te betrekken; als u het hoofd en het lichaam gezond wilt maken, moet u beginnen met het genezen van de Ziel. Dit laatste is het belangrijkste. Laat niemand u overhalen zijn lichaam te genezen, als hij u niet eerst gevraagd heeft zijn Ziel te genezen. De grootste fout die dokters in onze tijd bij de behandeling van het lichaam maken is, dat ze beginnen met de Ziel van het lichaam te scheiden.’
Er is nog weinig veranderd in die bijna 2400 jaar!

de Eed afgelegd hebbend

Prof. dr. Bob Smalhout (1927) luidde reeds in 1972 de noodklok dat er door medische missers jaarlijks vele doden vielen. Voor hem is toen de wereld veranderd. Veel medici staan/stonden vijandig tegenover hem. Hij heeft immers de vuile was buiten gehangen. ‘Collega’s respecteerden mijn vakkennis wel, maar waren bang dat ik dingen aan de grote klok zou hangen.’

Als hij in 1994 columnist wordt van de Telegraaf, weten nog meer patiënten en nabestaanden hem te vinden met verhalen over vermoedelijke medische fouten. Smalhout wijst op ruim een meter ordners: ‘Allemaal brieven van lezers. Vaak zijn ze van patiënten, of van familieleden. Dit zijn alleen nog de brieven van dit jaar. In de garage staan kasten vol.’
Ook met betrekking tot deze kwestie is er nog niet veel veranderd.

Oscar Wilde: Als Jezus zegt: ‘Vergeeft uw vijanden’ zegt Hij dat niet ter wille van de vijand, maar ter wille van onszelf en omdat liefde schoner is dan haat.

Elke medicus dient bij zijn inauguratie de Eed van Hippocrates af te leggen:
De artseneed van de KNMG en de VSNU is zelfs in 2003 aangevuld: ‘Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten. Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheimhouden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen. Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden. Dat beloof ik. Of: Zo waarlijk helpe mij God almachtig.’

Het dik gedrukte en schuine gedeelte in deze eed: ‘Ik stel het belang van de patiënt voorop en eerbiedig zijn opvattingen. En het: Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. ‘ mis ik bij vele medici. Wanneer de patiënt zich beter af voelt bij een alternatieve geneeswijze, kan men daar nog steeds niet open over praten bij de behandelende arts en/of specialist. Het wordt gezien als een aanval op hun adviezen, welke meestal bestaan uit vele medicijnen met allerlei bijwerkingen. Gelukkig heb ik ook hele fijne artsen en specialisten ontmoet die wel open staan voor alternatieve geneeswijzen.

Ook de zinsnede: ‘Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk.’ Welke druk wordt hier bedoeld? De druk van per se iets willen bereiken en daardoor experimenteren met Corona patiënten?

Heb je het gevoel dat Covid-19 jou heeft besmet?

Zie wat er nu gaande is in de hele wereld. De maatregelen die zijn genomen, zoals handen wassen, afstand houden, etc. zie dit als een Spirituele reis, een reis naar bewustwording. En je zult merken dat angst plaats maakt voor innerlijke rust. Het kan je helpen om de wereld zonnig tegemoet te treden. Waardoor we samen een prachtige samenleving kunnen creëren. Een samenleving waar straks de knuffel écht wordt gegeven, bewust zijnde van hoe waardevol we voor elkaar zijn.

Heb je het gevoel dat je het Corona virus hebt ondergaan? Het gevoel dat je nog nooit zo ziek bent geweest, en het ook niet kent van jezelf dat je er zo in blijft hangen? Houdt er rekening me dat elk ernstig ziek-zijn een lange herstel periode nodig heeft. We blijven als mens fysiek puur natuur. Wanneer een bos afbrandt, duurt het herstel van het bos minstens vijf tot tien jaar. Wanneer je fysiek en geestelijk totaal bent afgebrand, moet je rekenen op een herstel van anderhalf tot wel vijf jaar.

Op mijn 34-ste kreeg ik te horen dat ik nog drie maanden te leven had: kanker. Het fysieke herstel duurde twee jaar, het geestelijke herstel vijf jaar. Drie jaar geleden had ik de ziekte van Lyme, vandaar het ontstaan van mijn hartklachten, het geestelijke én fysieke is nog steeds gaande… Het toestaan dat je nog herstellende bent, is de grootste stap naar genezing!

Denk en wil niet meteen de oude zijn. Je kunt zelfs nimmer meer de ‘oude’ worden wanneer je in zo’n ernstig proces hebt gezeten. Niet alleen ben je fysiek veranderd, hopelijk ook geestelijk. En sta je nu anders in het leven, met meer aandacht voor jezelf en begrip voor anderen!

Wees lief voor jezelf. Geef jezelf de gelegenheid dat je elke week een heel klein beetje verder bent gekomen, zoals gezegd: een heel klein beetje. Wil geen grote sprongen maken, dan ben je snel weer afgebrand en kun je weer van voren af aan beginnen. Geef jezelf een dagelijks ritme wat bij jouw karakter, je Ziel past.

Ik wens je een goede Gezondheid, Liefde en Wijsheid!
Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!