Deze week laat ik iemand anders aan het woord.
Een zeer wijze man met wijze woorden, hij vertelt precies datgene dat ik zie, voel en ervaar.
De onderstaande woorden zijn geschreven door Paul de Chauvigny de Blot, verkort Paul de Blot. Hij is op 15 mei 1924 in Kutowinangun in Indonesië geboren. Hij is nu 93 jaar en is nog steeds hoogleraar aan de Nyenrode Business Universiteit, hij doceert daar het vak Business Spiritualiteit.

Hij heeft van kind af aan veel meegemaakt, kende vele hoogtepunten maar waarschijnlijk nog meer dieptepunten. Onderaan staat een link waar je meer over Paul de Blot kunt lezen.

De onzichtbare binnenkant van ons leven

Een ijsberg is maar voor een klein deel zichtbaar, het grootste deel ligt onder water. Bij de Titanic werd daar geen rekening mee gehouden en daardoor is het schip te gronde gegaan. Ook het leven van mensen en organisaties zijn maar voor een klein deel zichtbaar. Wie daar geen rekening mee houdt zal de prijs ervoor betalen.
Via onze zintuigen ervaren we de buitenkant – de hardware – van het leven. De software – de onzichtbare binnenkant van het leven – is heel moeilijk onder woorden te brengen. Die vormt wel een krachtige energiebron om iets moois van ons leven te maken.
Onze welvaart heeft de mens economisch verrijkt maar de menselijkheid verzwakt.

Als we verliefd worden kunnen we deze software van het leven op een intensieve manier ervaren: we fall in love. We kunnen er geen woorden voor vinden en ook geen notulen over maken.
Nederland is een rijk land met een groeiende economie en toenemende welvaart. Van de buitenkant gezien zijn we een sterk land, maar de binnenkant blijkt zeer verzwakt te zijn. De samenhang is zwak omdat de menselijke relaties geen aandacht meer krijgen. De sterke technische ontwikkeling van computer en telefoon hebben de communicatie in hoge mate versterkt, maar de menselijke relaties zijn daardoor verzwakt.
De elektronische communicatie blijft beperkt tot de harde buitenkant en de binnenkant van de mens komt niet tot zijn recht.

Eenzaamheid, echtscheidingen, zelfdodingen

De filosoof Levinas zegt: “In de ogen van de ander herken ik mijzelf in mijn verantwoordelijkheid voor de ander”.

De warmte en intimiteit van het menselijk contact is verloren geraakt.
De mens wordt eenzamer en is minder in staat om samen te werken en om samen iets moois van het leven te maken. De langdurige onderhandelingen over het nieuwe kabinet is hier een duidelijk gevolg van, evenals het grote aantal echtscheidingen en zelfdodingen.

Onze welvaart heeft de mens economisch verrijkt maar de menselijkheid verzwakt. Het is niet de overheid die hieraan iets kan doen maar wij allen die dit beseffen. Een glimlach voor de mensen die je op straat ontmoet of in je werk tegenkomt, kan wonderen doen voor het gevoel van waardering en geluk.

Hartelijke groet,
Prof. Dr. Paul de Blot SJ
Honorair Hoogleraar Business Spiritualiteit
Nyenrode Business Universiteit, Breukelen
Tot zover Paul de Blot…

Iedereen heeft bijzondere gaven!

We zijn hier niet op aarde om alleen maar ons eigen leven te leven. Met zeven miljard mensen op deze aarde kan het niet anders dan dat we de aarde met elkaar dienen te delen. Het delen met anderen bijvoorbeeld van je gaven, je innerlijke of financiële rijkdom, je leerervaringen, etc. Je hebt je gaven uiteraard ook gekregen om daarmee in je eigen onderhoud te voorzien. Het is dus nimmer dat je alles gratis hoeft te doen, maar zoals van oudsher wordt gesteld: draag naar vermogen bij aan de mensheid!

Sommige mensen begrijpen niet dat de tweejarige opleiding Transformatie Academie helemaal gratis is. En verwachten een keer de rekening gepresenteerd te krijgen. Een enkeling durfde zichzelf daarom niet aan te melden. Toch is deze geheel gratis, net zoals het luisteren naar de radioprogramma’s bij Radio Merlijn, ook de hele week bij Uitzending gemist.

Doe wat je kunt doen!

Gelukkig hebben we op dit moment meer abonnees bij Radio Merlijn waardoor de maandelijkse kosten bijna gedekt worden. Maar de uren die we besteden aan de Transformatie Academie, aan Radio Merlijn en aan andere gratis activiteiten, worden nergens vergoed.
Aan Radio Merlijn en de Transformatie Academie besteed ik 25 uur per week. Sander iets minder maar toch altijd nog 15 uur per week. In totaal dus 40 uur per week, 52 weken per jaar. Die uren zijn onze bijdragen ‘naar vermogen’. Geen tienden zoals volgens de Bijbel gebruikelijk zou zijn, eerder 35 tot 40% van onze normale werkweek. Uren die we niet kunnen besteden aan betaald werken, terwijl er genoeg betaald werk op ons ligt te wachten.

Ik doe hiermee geen oproep om hetzelfde te gaan doen. Het is slechts een voorbeeld van wat ik bedoel met ‘deel je gaven’. Ook al heb je geen geld, je hebt altijd wel iets dat je kunt delen. Zoals Paul de Blot zegt: je glimlach bijvoorbeeld. Je luisterend oor, naar het verhaal dat je misschien al een paar keer hebt gehoord,maar dat een ander nodig heeft om weer een keer te vertellen. Even aandacht voor de mensen om je heen of die je op straat tegenkomt.

2600 jaar oude wijsheid, en nog steeds niet ingeburgerd!

Afgelopen zondag las ik in het radioprogramma Zielentaal (www.radiomerlijn.nl) de tekst 49 voor uit de Tao Te Tjing:

Een wijze heeft geen vooringenomen standpunten.
Het hart van het volk is zijn hart.
Wie goed is, die ziet hij als goed.
Wie slecht is, ziet hij ook als goed.
Zo wint hij hun goedheid.
Hij vertrouwt degenen die vertrouwen waard zijn.
En hij vertrouwt degenen die je niet kunt vertrouwen.
Zo wint hij hun vertrouwen.
De wijze ademt het aardse leven in.
Zijn hart valt samen met de wereld.
Het volk luistert naar de wijze en kijkt goed naar hem.
De wijze beschouwt iedereen als kinderen.

Bron: www.tekensvanleven.nl

Vrede begint bij onszelf!

Paul de Blot zegt: ‘Onze welvaart heeft de mens economisch verrijkt maar de menselijkheid verzwakt. Het is niet de overheid die hieraan iets kan doen maar wij allen die dit beseffen.’ Besef dat een vredige wereld begint bij onszelf. Zolang je nog ‘oorlog’ met jezelf voert, of met je partner, je kinderen, je familie of wie dan ook, kan er geen vrede komen.

Oorlog voeren met jezelf en/of anderen bedoel ik mee: afgunstig zijn, ongeduld, roddelen, je van iets of iemand een slachtoffer voelen, anderen bekritiseren, wantrouwig zijn, een 9 tot 5 mentaliteit, anderen bewust kwetsen, boosheid, haten, respectloos zijn, macht of controle over anderen willen hebben, uitsluitend voor jezelf leven, angstig zijn, anderen veroordelen, je afhankelijk opstellen, etc. etc.

Verlaat deze negatieve energieën, ze zijn er al genoeg in de wereld.
Negatieve gedachten gaan je leven beheersen, veroorzaken op den duur angst. Een negatief gevoel komt voort uit negatieve gedachten. Negatief denken haalt je naar de lagere energieën, maken je moe en op een gegeven moment raak je jezelf kwijt. Of: je krijgt een burn-out of wordt gestrest.
Het tegenovergestelde is positief denken, maar als je dat te heftig is, wees dan neutraal.

de Druppel en de Oceaan

Als je één druppel water uit de oceaan neemt en in de palm van je hand houdt, lijkt die druppel in vergelijking met de oceaan uiterst klein. Maar gooi je dezelfde druppel water weer terug in de oceaan, dan wordt de druppel weer een met de oneindige oceaan. Als jouw kleinheid als menselijk wezen wordt samengevoegd met de onmetelijke kracht van samen en van God, word je oneindig en almachtig.  Bron: Sai Baba

Maak of heb vrede met jezelf en je leven is een stuk aangenamer!

Lieve groet,
Daisha

P.s.: Heb je hier een vraag over? Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl en ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Elke week op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.
Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daar staat ook elke week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!

De levensloop van Paul de Blot kun je hier vinden: http://pauldeblot.nl/about/

Wil je je op zijn blogs abonneren of zijn gratis e-boek ontvangen kijk dan hier:

Bron: weblog Paul de Blot