Jij bent de regisseur over je eigen leven en toch ook weer niet. Je Ziel is krachtiger dan de mens waar deze tijdelijk in huist. Je Ziel kan je aanzetten tot iets impulsiefs te doen, wat juist goed voor je is en/of je in een leerproces brengt. Een proces waarbij je je ontwikkelt tot een bewust mens.

Bij het ouder worden kan het zijn dat je op een gegeven moment denkt: ‘Voor mij hoeft het niet meer’. Oud worden komt met gebreken en daar zie je tegenop. Helaas ontneem je dan jezelf het ontwikkelingsproces dat je ook met gebreken gelukkig kunt zijn.

een vervolg verhaal…

Zoals je uit dit leven ‘vertrekt’ zo ga je door in je volgende leven. Het is als een vervolgverhaal: dit hoofdstuk is klaar, en we gaan naar het volgende. Aangezien je in een volgend leven verder gaat op het punt waarop je in dit leven bent gestopt, maakt het voor de Ziel niet uit wanneer je iets niet hebt ‘overwonnen’ in het huidige leven.

Wanneer je je gebreken van het ouder zijn niet accepteert, kan het zijn dat je Ziel dit ontwikkelingsproces in een volgend leven gaat ervaren. Zodat je in een volgend leven met lichamelijke gebreken wordt geconfronteerd. Echter niemand kan bewijzen of dat werkelijk zo is.
Je Ziel wil alle ontwikkelingsprocessen ervaren, c.q. beleven. Om zo een op een gegeven moment Heel te Zijn. En in een bepaald leven, of later in dit leven, als begeleider van mensen die hier moeite mee hebben te kunnen functioneren.

In mijn leven heb ik – omdat we een grote familie hebben – vele dierbaren verloren. Dat begon al jong, in dit lange leven ben ik geconfronteerd met het verliezen van 56 dierbaren. Dat betekent 56 begrafenissen, 56 keer afscheid nemen. Je begrijpt dat ik hierdoor heel wat diverse belevenissen met mensen die gaan overlijden en overleden zijn heb meegemaakt.

95 jaar, in de war?

T. mailt: ‘Ik heb een vraag. Zoals het er nu haar uitziet is mijn moeder met haar 95 jaar haar laatste dagen/weken ingegaan. Ze heeft er volledig vrede mee. Ik ook. Het is het juiste moment. Oud geworden zonder al te veel beperkingen of gezondheidsproblemen. Begin aug is ze van de een op de andere dag onwel geworden en als kasplantje op bed beland.

Momenteel heeft ze o.a. een morfinepleister. Ik ben ervoor gewaarschuwd dat ze in de war kan raken. Ik slaap nu ‘s nachts bij haar. ‘S nachts gaat haar geest werken. Alleen wat ik hoor geeft me een idee dat er niet alleen medicijnen aan het werk zijn. Ik zou je willen vragen of je er een andere verklaring voor hebt.

Steentjes

Woensdagnacht zag ze een jongen en een meisje voor het raam staan op het balkon. Ze hebben haar drie steentjes in haar hand gegeven. Donderdagnacht belde ze in paniek de thuiszorg. Ze was de steentjes kwijt. Ze wees op haar linkerhand. Daar moesten de steentjes liggen. Ze kende de jongen en het meisje niet. Ze wist niet of het Witte of gekleurde steentjes waren. Maar ze zocht ze. We hebben gezegd dat die steentjes voor woensdag waren en op donderdag niet meer nodig waren.

Ongeveer een uur later hoorde ik haar vragen: ‘Wie Ben jij?’ Het was haar eigen stem. Heel duidelijk en in de andere kamer verstaanbaar. Ze praat al drie weken met een zachte zwakke stem. Ik ging kijken. Ze zei dat er iemand op de stoel naast haar bed zat.
Ze wist niet of het een man of een vrouw was. Later neigde ze naar een man. Vanavond vroeg ze om een boterham voor ALS er weer iemand zou komen. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord. Vriendelijk groet T.’

de Twilight Zone

Aan het einde van ieders leven kom je op een gegeven moment in een twilight zone, zoals ik dat noem. Je bent nog op aarde, maar je bent ook al in andere dimensies. De dimensie van vorige levens, van dit leven of zelfs je toekomstige levens. Alles ervaar je, zowel je huidige leven als de ‘andere’ wereld als echt.

Wat de moeder vertelt zijn de dingen die ze in dit leven, in haar jeugd, of in vorige levens heeft beleefd. Alles bestaat, ook al kunnen we dat niet meer zien vanwege ons aardse beperkte zicht. De Ziel kent vele levens en daarin is alles opgeslagen. Wat je moeder meemaakt is dus de werkelijkheid, alleen een werkelijkheid van een andere tijd.

Andere dimensies

Wanneer ik in gesprek ga met de Ziel van iemand, dan kan ik ook in die andere dimensies ‘kijken’ en vandaar dingen weten die men zelf soms is ‘vergeten’. Het is geweldig wat je moeder nu meemaakt.

De ene keer zal het onrust geven, de andere keer vreugde en dankbaarheid, en uiteindelijk zal ze in vrede sterven. Zo wordt ze voorbereid om zonder angst zo dadelijk heen te gaan. Een mooier afscheid van dit aardse leven kun je niet wensen!

Op het einde van je leven gaat je hele leven in een flits aan je voorbij. Dat neemt slechts een of twee minuten in beslag. En zoals ik al aangaf blijft het niet bij dit leven alleen. Heb je ergens een schuldgevoel over dan kan de angst op het einde van je leven toeslaan. Je kunt het namelijk niet meer recht zetten.

Muziek is erg belangrijk

Ik werd een keer gevraagd bij een moeder die stervende was. De dochter, enig kind – geen vader of andere familie meer – vroeg me dat. De moeder lag op de intensive care in het ziekenhuis en was helemaal in paniek. Toen ze me zag begon ze met hele grove woorden te schelden.
Ze noemde me met een naam die mij en de dochter niets zei. Ze riep dat de Duivel was gekomen om haar te halen. Ze wilde niet sterven. Ik bleef op een afstand staan, zodat ze zich veilig voelde, en begon op zachte toon te neuriën.

Muziek is het laatste dat men zich nog herinnert. Langzaam werd ze rustig, toen zei ik op zachte toon lieve woorden. Op een gegeven moment mocht ik dichterbij komen. Ik mocht haar zelfs aanraken en toen rolden er tranen over haar wangen. Met een vredige glimlach blies ze haar laatste adem uit.

Voel je niet afgewezen

Wees nooit bang of voel je niet afgewezen of aangevallen wanneer een stervende zo naar tegen je doet. Ze leven al in de twlight zone. Het is nooit naar jou maar naar datgene dat nog niet verwerkt c.q. is opgelost. Ook is het zo dat een stervende bijna nooit afscheid van een dierbare neemt. Je zit er de hele week bij en gaat even iets eten. Meestal zal men op dat moment de laatste adem uitblazen. Waarom? Omdat ze je niet willen belasten met deze laatste herinnering. Men wil juist dat je de persoon herinnert zoals men leefde.

Ons onderbewuste is de opslagplaats van al onze ervaringen in dit leven en vorige levens. Waarom herinneren we dan niet wat we in vorige levens zijn geweest en hebben meegemaakt? Omdat we ons vooral bezig dienen te houden met de gebeurtenissen van het nu. Onze Ziel wil zich verder ontwikkelen en vervolmaken. Het belangrijkste is dat we verder gaan met ons onvoltooide werk in vorige levens. Het opheffen van onze angsten, hebzucht, littekens in de Ziel, etc., etc.

We gaan weer…

Op een gegeven moment heb je als Ziel het gevoel dat je nu wel genoeg bent uitgerust, en de strijd met het bestaan op aarde weer aankunt. Je realiseerde je tijdens je herstel, daar in de hemel, dat je het ‘houden van jezelf’ nog niet had ontwikkeld. Je besluit daarom dat dat nu je missie wordt.

Je hebt met een aantal mensen een deal gemaakt en wel de volgende: ‘Hou niet van mij, want dan ben ik op mezelf aangewezen en moet ik wel van mezelf leren houden’. Zo afgesproken is de één al vast gegaan, die wil wel de rol van je ouder op zich nemen. De ander ging ook maar vast en neemt de rol van je toekomstige partner op zich. Zo zijn alle rollen verdeeld, die van je broers, zussen, familie, vrienden en buren.

Opgewekt ga je naar de aarde, je gaat het helemaal waarmaken. Maar gaandeweg de zwangerschap ben je zo druk met jezelf je tot een mens te vormen, je wilt immers zonder gebreken op aarde komen, dat je vergeet waar je ook alweer voor kwam.

De werkelijkheid komt

In de eerste paar jaren van je aardse bestaan, kun je het nog een beetje vaag herinneren, maar daarna is het min of meer weg. De anderen houden zich aan hun afspraak en doen de meest rottige dingen naar je.

Bijvoorbeeld: nauwelijks naar je omkijken. Oh ja, je krijgt wel op tijd eten, maar knuffelen is er niet bij. Het wordt zelfs steeds erger. Als je kunt praten en lopen, lijkt het wel of je alles alleen moet doen. Ze zijn zo druk met zichzelf, dat er geen aandacht voor jou is. Nee erger, ze vinden je maar een zeur, een aandacht vrager en lastig.

Je weet je geen raad en hebt het gevoel dat niemand van je houdt. Ergens is dat niet zo, want als de ander zich aan jullie afspraak houdt, is dat toch een teken dat die ander van je houdt, is het niet?

Ook later

Je groeit op, gaat naar school, en oh wat een ellende. Ook daar zijn er kinderen die je pesten, treiteren en je links laten liggen. Je bent diepongelukkig. Op een gegeven moment is je studentenleven afgelopen en mag je aan het werk. Een enkele keer kom je wel een vriendelijk iemand tegen, maar de meeste collega’s doen net of je niet bestaat.

Gelukkig ontmoet je iemand en dat blijkt voor jou de enige ware te zijn. Maar die vreugde is van korte duur. Na een paar jaar zit je alweer in dezelfde situatie en je denkt: zie je wel, dat moet mij weer overkomen. Niemand op deze wereld houdt van mij. Terwijl ik alles voor ze doe, me elke keer weer beschikbaar stel en mijn eigen ik zelfs helemaal opoffer.

Wat een afschuwelijk leven, wat is de zin van mijn leven? Alleen maar ellende meemaken? En je bent compleet vergeten dat je die afspraak daarboven had gemaakt om nu eens eindelijk het houden van jezelf te ontwikkelen.

de oplossing

Op een gegeven moment besluit je je eigen gang te gaan. Je niets meer aan te trekken van het gedrag van anderen naar jou toe. Je komt in een totaal andere kring terecht. Het blijkt dat je daar helemaal niet hoeft te pleasen. Deze mensen houden van zichzelf en vinden het leuk dat jij er bent, maar hebben je niet per se nodig.

Je leert daardoor dat jezelf wegcijferen juist averechts werkt. Dat het bij de één irritatie oproept, en van een ander word je afhankelijk. Het zo ontzettend je best doen om in de smaak te vallen, weet je nu, roept alleen maar weerstand bij de ander op.

Eindelijk heb je door dat liefde niet van de ander moet komen, maar uit jezelf – naar jezelf. En zo leef je nog lang en gelukkig!

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!