Druk, druk, druk… of lui zijn?
Nieuwsbrief ontvangen?
Daisha de Wijs
01/06/2022
Gemiddelde leestijd: 7 minuten
Mag ik je wat vragen?
Ik wil minder afhankelijk worden van Facebook om mijn lezers te bereiken. Als je je
aanmeldt voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je wekelijks als eerste mijn nieuwste artikel.
Klik hier om je aan te melden
Een geweldig mooie leerzame en eenvoudige man was Thich Nhat Hanh. Helaas was, hij is op 22 januari jl. gestorven. Thay, betekent leraar, zoals hij door de meeste mensen die hem kennen wordt genoemd, is 95 jaar geworden. Tot aan het eind van zijn leven, en hoe ziek hij ook was, altijd bleef hij de mensen begeleiden op hun aardse ontwikkelingspad. Zijn boeken zijn eenvoudig geschreven, met wijze adviezen en prachtige uitspraken.
Alles vanuit eigen wijsheid…
Thich Nhat Hanh is altijd zijn eigen weg gegaan. Tegen de zin van zijn ouders in werd hij in 1942 – slechts 16 jaar oud – een boeddhistische monnik. Hij stopte met de opleiding op de boeddhistische academie omdat daar geen moderne vakken werden onderwezen.
Vanaf 1966 tot aan zijn dood – 2022, 56 jaar lang – leidde hij een monastieke gemeenschap en lekengroep ‘Order of Inter-Being’. In 1982 stichtte hij het boeddhistische centrum Plum Village, een leer- en verblijf gemeenschap in de Dordogne. Hij heeft in diverse landen soortgelijke kloosters opgericht. Een zeer werkzame man die nimmer stopte om op vele manieren hier vrede op aarde te brengen.
Men noemde hem de invloedrijkste boeddhist van de voorbije eeuw, na de Dalai Lama. Zijn leven lang zette hij zich in voor vrede, geweldloosheid en het verlichten van het lijden. Hij was degene die in de jaren zeventig van de vorige eeuw het begrip ‘mindfullness’ introduceerde.
In november 2014 werd hij getroffen door een hersenbloeding. Sindsdien kon hij niet meer spreken, maar hij bleef actief als spiritueel leider. Ik zou nog veel meer over hem willen vertellen, gelukkig kun je dat zelf lezen bij Wikipedia en aandacht.net
Lazy Day
Je hoort wel, ik ben een groot bewonderaar van Thich Nhat Hanh. Goed, maar wat heeft dat met ‘druk, druk, druk… of lui zijn’ te maken?
In Plum Village is er standaard één dag per week ‘Lazy Day’, een dag zonder programma. Een uitnodiging om één dag in de week helemaal niets te doen. Ofwel lui te zijn, één dag waarop er door de mensen niet wordt gewerkt.
Slechts de tijd hebben om te rusten, plezier te maken, en hun dagelijkse taken even te laten voor wat ze zijn. Als je op retraite zou zijn in Plum Village, beoefen je dus wekelijks een dagje lui zijn. Ofwel zoals in Genesis 1 staat: ‘Op de zevende dag was Gods schepping voltooid, en rustte Hij. Die dag wordt door God heilig verklaard.’
Als goed opgevoed katholiek meisje hoor je de zondag als rustdag te nemen. In de Joodse kerk is dat volgens mij de Sabbat op zaterdag. Nu noemt God gelukkig niet wat de zevende dag is, ook in de Bijbel staat dat nergens. Dus een dag om helemaal niets doen, kan net zo goed op een doordeweekse dag zijn.
Een uitdaging of avontuur?
Voor de meeste mensen is dat best een uitdaging, ook voor mij. Ik vind het heerlijk om met van alles en nog wat bezig te zijn. Mijn dagen bestaan meestal uit ’s morgens om half acht opstaan, om negen uur aan het werk gaan tot… En dat wordt meestal zeven of acht uur ’s avonds.
In de drie dagen dat we zelf radioprogramma’s verzorgen, wordt het ’s avonds meestal 11 uur of half 12. En dan nog heb ik het gevoel dat mijn dagen te kort zijn.
Toch heb ik een dag waarop ik wel wat doe, maar alles heel relaxt. Dat is de dinsdag, want ook zondags werk ik. Op zondag beginnen we ’s morgens met de Zondagsdienst. Deze is van 11 tot 12 ’s morgens via Radio Merlijn. Een heerlijk programma, waarin ik alles kwijt kan op het gebied van groeien naar een Hoger Bewustzijn. Ofwel alles waarmee ik mijn wijsheid kan vergroten.
Daarna ga ik mails beantwoorden, de sites bijwerken, me voorbereiden op de programma’s van ’s avonds en de rest van de week. Dus de zondag is voor mij zeker geen rustdag.
Waarom is lui zijn zo moeilijk?
Leni Cellini zegt over de Lazy Day in Plum Village onder andere het volgende: ‘Eerlijk gezegd vind ik dat best een uitdaging! Het confronteert me met mijn neiging om alles te willen plannen en te controleren. Om ’s ochtends te willen weten wat ik later die dag ga doen. Het heeft iets onwennig om de dag gewoon te laten ontvouwen, zonder plan of programma.
Waarom is het zo onwennig? Hoe komt het dat lui zijn zo moeilijk is? Waarom kunnen we niet gewoon ontspannen in het nietsdoen? Ik heb gemerkt dat er een diepgewortelde onbewuste overtuiging op de achtergrond speelt. Iets in mij gelooft dat ik productief moet zijn om er te mogen zijn. Mezelf toestaan om niets te doen, maakt dan ook allerlei slapende gedachten wakker.
Nietsdoen is NIET oké! Zit hier toch niet zo te niksen! Doe iets, Leni! Anders verkwist je je tijd. Daarom is niets doen soms in eerste instantie helemaal niet zo aangenaam. Er komt dan net meer spanning naar boven, in de vorm van gedachten aan wat ik nog allemaal ‘moet’ doen. Of in de vorm van spanning in mijn schouders of een hardnekkig schuldgevoel.
Alsof er op mijn rechter schouder steeds iemand meekijkt: Doe ik wel voldoende? Hoe zinvol besteed ik mijn tijd? Werk ik wel hard genoeg? Doe ik genoeg mijn best? En het antwoord op die vragen is steevast: nee.
Maar als ik het volhoud en niet reageer op al die stemmetjes of lichamelijke ongemakken, komt er stilaan wel meer rust. Een diep gevoel van overgave, van bestaansrecht. Een diep weten dat het oké is om gewoon te Zijn, dat het mijn geboorterecht is. Dat het voldoende is om te ademen, te zitten of te liggen. Dat ik genoeg ben.’
Het meest kostbare geschenk dat we iemand
kunnen geven is onze aanwezigheid.”
Thich Nhat Hanh
We hebben het nodig!
‘De naam ‘Lazy Day’ zorgde tijdens de eerste jaren al eens voor discussie. Veel mensen die op retraite kwamen in Plum Village – vooral westerlingen – vonden het zo negatief klinken. Ze kwamen met een voorstel: zou het niet beter zijn om er ‘day of rest’ van te maken, rustdag? Maar Thay wilde er niet van weten en dus bleef de naam ‘Lazy Day’ bestaan.
Thay (Thich Nhat Hanh) doorzag de westerse mentaliteit. Hij erkende dat we collectief in een kramp zitten van altijd-maar-bezig-zijn en gehaast te leven. Hij wilde ons leren dat het oké is om lui te zijn. Om niets te doen, om even niet productief te ‘moeten’ zijn. Meer nog: dat het fundamenteel is voor ons welzijn en de kwaliteit van ons leven. Hij leert ons dat haast en spoed ons vermogen om hier en nu gelukkig te zijn erg in de weg zit.
Ook al is het dus onwennig om niets te doen en gewoon te mogen Zijn, het is een zeer weldadige oefening. Het gaat in tegen onze onbewuste overtuigingen en is dus een rebelse daad. Onszelf toestaan om lui te zijn, geeft ons de boodschap dat we gewoon mogen bestaan, zonder meer. Dat we genoeg zijn zoals we zijn. Dat we nergens naar toe moeten, dat we niet ons best moeten doen. Dat het al meer dan genoeg is.
Ik wens ons allemaal toe dat dit besef steeds dieper in ons wezen mag doordringen.’ Tot zover Leni Cellini over Plum Village.
Wilskracht
In wezen is een dag lui zijn hetzelfde als ont-moeten, ofwel helemaal niets moeten. Dat valt inderdaad niet mee. Ook omdat, als we het onszelf verplichten, we er weer makkelijk vanaf kunnen wijken. Discipline valt voor de mens niet mee. Discipline is een afspraak maken met jezelf, en je daaraan houden.
Ont-moeten is niet meer moeten, is verbinding maken met je diepste zelf.
Is de ontwikkeling naar je authentieke Zijn!
Om jezelf dagelijks te motiveren moet je mentaal en fysiek fit zijn. Daarom is het belangrijk om voldoende momenten van ontspanning en beweging aan te gaan. Om jezelf lichamelijk en geestelijk gezond te houden – of te worden – is de luie dag dus ook goed voor!
Discipline heeft met wilskracht te maken. Wanneer je je wilskracht ontwikkelt, ontwikkel je tegelijkertijd discipline. Hoe ontwikkel je je wilskracht? Door te stoppen met eventueel uitstelgedrag. Door moeilijkheden aan te gaan in plaats van te ontvluchten. Maar zeker, en dit klinkt tegenstrijdig, door regelmatig lui te zijn!
Ontmoeting met je Ziel
Probeer het de komende week maar eens. Bijvoorbeeld a.s. maandag op tweede Pinksterdag. Wie weet daalt de Geest dan nog krachtiger in jou. Immers over de verbinding tussen Ziel en Geest wordt gezegd dat dat de intuïtie van de mens is. Pinksteren is het feest van de Geest!
Het is een volkomen opgaan in jezelf! Pinksteren is dus de ideale tijd om je intuïtie verder te ontwikkelen. Dus dan toch maar een Lazy Day met Pinksteren!?!
Een dag in de week helemaal niets doen… Geen mails bekijken, geen telefoon bij je, niet stofzuigen, geen moeilijke gerechten koken, zelfs niet lezen. Slechts wandelen, voor je uit staren, helemaal niets doen. Genieten van de prachtige natuur en het mooie gezang van de vogels, etc. Alleen maar intens met je eigen IK zijn, of met dierbaren. Zo’n dag is een echte aanrader!
Zo heb je makkelijker contact met je Oerbron, je Ziel.
Wie weet bevalt het je zo goed, dat je nooit meer anders wilt !
Lieve groet,
Daisha
P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.
Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!
Contact
Daisha de Wijs
Wellenbergweg 2
7383 RX Voorst gem. Voorst
KvK 71678212
BTW nr. NL858806940B01
© 2020 Daisha de Wijs - All Right Reserved | Webdesign en realisatie door De Grinthorst
Ontvang nieuwe artikelen per email
Met mijn wekelijkse blog updates per email mis je nooit meer een artikel