Vaak weet je wat de ander wilt gaan zeggen, en kun je de zinnen aanvullen die de ander zegt. Vooral als je een sterke band hebt met elkaar. Of je zit samen met iemand en plotseling zeggen jullie op hetzelfde moment hetzelfde! Dat is Telepathie! Heeft iedereen dat? En wat kun je er mee?
De energie die we het snelste oppikken, is die van het gevaar! Dat zijn Voorgevoelens! Maar komt er dan altijd gevaar? Of kan het ook voor een ander zijn bestemd?

Het invullen van andermans zinnen kun je beter niet doen. Het is natuurlijk mooi als je de ander zo aanvoelt dat je de woorden al weet. Tegelijkertijd ontneem je de ander echter de mogelijkheid om zich in woorden uit te drukken. Wanneer je regelmatig de zinnen van je partner, je kinderen, ouders of familie invult, dan kan het zijn dat de ander op een gegeven moment denkt: zij of hij weet wel wat ik bedoel. Met alle gevolgen van dien…

Relatieproblemen ontstaan door…

Regelmatig komen mensen bij me met relatieproblemen. Vaak is het omdat de communicatie niet meer stroomt. Op het moment dat ze bij me zijn praat de een veelvuldig en de ander is stil. Als ik dit onder hun aandacht breng en vraag hoe dat zo gekomen is, weet men het niet meer.
Het is de wisselwerking tussen hen die dit op een gegeven moment doet ontstaan. Vooral als de één regelmatig de zinnen van de ander afmaakt. Je ontneemt dan zijn of haar vrijheid om zich uit te spreken.

Het wil ook niet zeggen, dat je wat je invult altijd het juiste is. Het kan zijn dat je je eigen gedachten over het onderwerp invult. En om de harmonie te bewaren neemt de ander niet de moeite om je te corrigeren.

Zo kun je ook uitstralen van wat je daadwerkelijk van binnen voelt, terwijl je iets anders zegt. Bijvoorbeeld: de vrouw verzekert de man dat het heel lekker was wat hij heeft gekookt. Ze zegt dit op een bepaalde toon, waardoor de man voelt dat zijn vrouw het niet meent. Maar de vrouw blijft verzekeren dat het echt lekker was. Dit schept verwijdering tussen elkaar, en onbewust ontstaat er wantrouwen.

Het begint al in je kindertijd

Kinderen kunnen heel onzeker worden als de ouder hun woorden aanvult, of iets zegt dat niet waar is. Bijvoorbeeld: het kind voelt dat er ruzie tussen vader en moeder is, en vraagt daarnaar. De ouder wil het kind niet met hun problemen belasten, en zegt: ‘Nee, hoor er is niets aan de hand.’
Kinderen, maar ook volwassenen, kunnen hierdoor onzeker worden. Waarom? Omdat ze niet weten wat ze nu moeten vertrouwen: hun gevoel of wat jij zegt?

Hun intuïtie krijgt een deuk. Kinderen worden door dit soort situaties volkomen in verwarring gebracht. Immers in onze cultuur zijn woorden nog steeds beslissend. Door deze actie verliezen kinderen het vertrouwen in hun eigen gevoel, en hun intuïtie gaat op slot.
Misschien is dat ook bij jou gebeurd?!?

Dat betekent dat je als volwassene het beste weer je intuïtie kunt gaan ontwikkelen, zodat je weer weet wat innerlijk juist is! Zo kun je de schade die je als kind hebt opgedaan, weer ongedaan maken. In ieder geval voordat je het weer overdraagt op jouw kinderen!

De eerste dertig seconden…

De eerste dertig seconden van een ervaring geven de meest nauwkeurige informatie over een persoon, situatie of gebeurtenis. In die eerste seconden neem je waar, zonder te oordelen. Daarna beginnen alle dingen die ooit in je leven hebben meegespeeld, welke zijn opgeslagen in je onbewuste, invloed te hebben. Door je verstand en je oordelend vermogen wordt op dat moment de informatie omgezet in wat anders.
Na 30 seconden ben je dus niet meer objectief, maar subjectief. Op dat moment worden er meningen in betrokken die wel eens een totaal ander beeld kunnen geven dan je intuïtie, je Ziel, vertelde.

Sommige mensen kunnen zich moeilijk in woorden uitdrukken. Mijn moeder had het altijd over de dinges van de dinges. Mijn vader zei vaak maar één woord. Zij waren de beste leerschool voor mij om anderen te begrijpen zonder woorden!
Zouden de mensen die moeite hebben om hun intuïtieve gevoelens deze toch proberen in woorden te vertellen, dan heb je grote kans dat ze dichtslaan of iets verwarrends vertellen. Zo halen ze de lachers naar zich toe of de critici die het elke keer verbeteren, waardoor het voor hen nog moeilijker wordt om hun gevoelens te verwoorden.

Corrigeren kan averechts werken

De vader van mijn (overleden) man was hoofd van een lagere school. Hij was erop gespitst om alles in correct Nederlands te zeggen. En verlangde dat ook van anderen. Wanneer mijn man, als kind, in zijn enthousiasme vertelde wat hij had beleefd dan werd hij telkens taalkundig gecorrigeerd. Het gevolg was dat hij als kind maar liever niets meer zei, wat zich voortzette als volwassene.
Op een gegeven moment zegt de persoon, die invulling of het corrigeren van woorden ervaart, helemaal niets meer.

Het vragen aan je kind: ‘Zeg nu eens duidelijk wat je bedoelt? Kan een averechts effect hebben. Omdat kinderen soms lastig woorden kunnen vinden voor hun gevoelens, vertellen ze als antwoord op je vraag maar iets anders. Waardoor jij weer het gevoel krijgt dat het kind niet eerlijk is. En daar heb je gelijk in, maar het gevolg is wel dat het kind zich telkens minder durft uit te spreken.

Je buitengesloten voelen

Mensen die veel met elkaar optrekken of veel met elkaar te maken hebben, ontwikkelen een communicatie zonder woorden. Zo erg dat een derde persoon het gevoel kan hebben er niet bij te horen. Hij of zij voelt zich een buitenstaander.

Met mijn jongste zoon (nu 46 jaar) heb ik van baby af aan een intens contact, nog steeds. We hebben niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen. In zijn jeugd, toen zijn vader nog leefde, hij was 18 jaar toen mijn man stierf, was zijn vader daar vaak jaloers op. Mijn man voelde zich dan een buitenstaander, en dat was hij op dat moment ook.

Als tiener vertelde mijn zoon alles tegen me, ook wat zijn vader beter niet kon weten. En mijn man deed wat zijn vader ook met hem had gedaan: hem corrigeren op het gebruik van zijn woorden. Niet bevorderlijk voor een kind of tiener om woorden te geven aan iets dat diep in je leeft.

Telepathie en gevaar

Telepathie is zonder woorden met elkaar communiceren. Bijvoorbeeld je bent samen met iemand waar je een nauw contact mee hebt. Plotseling zeggen jullie tegelijkertijd hetzelfde!
Zo kan het ook zijn dat je je partner wilt bellen. Je toetst het nummer in, je hoort niets en dan hoor je: Hallo…  En warempel het is je partner!

De energie dat we het snelste oppikken, is die van gevaar! En dat is maar goed ook…
Lang geleden, in 1977, reed ik van mijn ene bedrijf in Arnhem naar mijn andere bedrijf in Voorthuizen. Vlak voor Stroe stond een jongen bij een bushalte. Een normaal iets, zou je zeggen, toch kreeg ik een gevoel van: pas op, er gaat iets gebeuren!

Of er wat met die jongen gebeurde weet ik niet.  Een paar kilometer verder kreeg ik een ernstig auto-ongeluk. Door iemand die boos vanuit de uitrit van zijn werk de weg opreed, precies op het moment dat ik daar met 60 km passeerde. In die ene seconde botste hij opzij tegen mijn auto. Mijn auto werd van de weg geduwd, frontaal tegen een boom aan. Op die weg mocht je 80 km per uur rijden, maar door het ‘pas-op-gevoel’ reed ik 60 km.

Toen droegen we nog geen autogordels en dat is mijn redding geweest. Op de een of andere manier heb ik in die seconden precies iets gedaan of een houding aangenomen waardoor ik nog leef. De brandweer heeft mij uit de auto moeten zagen. Omdat ik door de schok even weg was, dacht men dat ik niet meer leefde. Later, toen ik de foto van de auto zag, begreep ik zelf niet hoe ik daar zonder lichamelijke problemen uit ben gekomen.

Voorgevoelens

Wanneer er gevaar dreigt gaat er meestal een voorgevoel aan vooraf. Helaas overstemt ons verstand dat meestal, waardoor je achteraf zegt: ‘Ik wist het, ik voelde dat er iets zou gebeuren.’
Toch heeft het voorgevoel invloed op je. Kijk wat ik deed, ik deed op het juiste moment van het ongeluk het juiste. Door het voorgevoel was ik alerter.

Zo kun je al zien aankomen wanneer iemand op de snelweg naar links gaat uitwijken. Het is heel subtiel, maar je ziet de verandering in het gedrag van de chauffeur. Of dat iemand je niet gezien heeft, je voelt het! Voorgevoelens!

Plotseling komt er een enorme angst over je heen, zomaar uit het niets! Stel je er voor open in plaats van paniekerig te worden. Vraag jezelf af hoe de angst aanvoelt, welke beelden passen bij je angst. En welke tijd er mee is gemoeid: is het dichtbij of verder weg? Zie angst als een waarschuwing, een teken dat je alert moet zijn!

Angst van of voor iemand anders

Je kunt ook de angst voor iemand anders voelen. Iets dat een ander gaat overkomen, je hoeft die persoon zelfs niet te kennen. Wanneer deze op dat moment op jouw golflengte resoneert, of wanneer de persoon op dat moment aan je denkt, dan komt het angstige wat deze persoon meemaakt of gaat meemaken, bij jou binnen. Ofwel, wanneer je plotseling een angstig voorgevoel krijgt hoeft dat niet altijd voor jezelf te zijn.

Het vervelende is dat voorgevoelens op het moment zelf niet te verifiëren zijn. En op een gegeven moment denk je: het zal wel niets zijn. Op dat moment blokkeer je de wisselwerking tussen jou en je intuïtie, je voorgevoelens, ofwel je Ziel.

Wat je ervaart, wat je voorvoelt, is nooit verkeerd. Op de een of andere manier is het de werkelijkheid, maar het hoeft niet jouw werkelijkheid te worden. Of je wordt onbewust gewaarschuwd, net zoals ik dat had bij het auto-ongeluk. Zodat je in de komende situatie zo alert bent dat het je kunt voorkomen of dat het niet zo ernstig hoeft af te lopen.

Ons overlevingsmechanisme

Wanneer je voelt dat iemand anders iets gaat overkomen, is het moeilijk om de ander dat duidelijk te maken. Vaak wil je de ander ook niet onnodig bang maken en zeg je maar niets. Dan gebeurt het inderdaad, en kan het gevolg zijn dat je daarover een schuldgevoel krijgt. Omdat je je verantwoordelijk voelt voor wat er met de ander is gebeurd, immers je had kunnen waarschuwen.
Neem van mij aan dat je heel vaak dingen niet kunt voorkomen. Dus dat je je ook niet verantwoordelijk hoeft te voelen voor het gebeurde.

Het vermogen om gevaar te voelen is een onderdeel van ons overlevingsmechanisme. Bijvoorbeeld: je slaapt, je gewone slaap. Dan zal je – terwijl je slaapt – voelen wanneer iemand je slaapkamer binnenkomt. Dit geldt niet wanneer je oververmoeid of door alcohol in slaap gevallen.

Hoe komt dit? Je onbewuste slaapt nooit, als iemand de kamer binnenkomt verandert door de energie van de persoon de trillingen in de kamer. Er komt een andere energie bij en dat verandert de energie in je slaapkamer. Je onbewuste ervaart dit en waarschuwt je voor eventueel gevaar.

Onze veilige ruimte

Ieder mens heeft een persoonlijke ruimte om zich heen nodig. De ruimte waarbij je je veilig voelt. Een eigen territorium, de een heeft meer ruimte nodig dan de ander. Als iemand in deze ruimte binnendringt, komt je veiligheid in gevaar. Door je intuïtie te ontwikkelen kun je deze veiligheidsruimte groter maken, zelfs tot buiten de kamer. Je kunt dan voordat iemand je slaapkamer binnenkomt al aanvoelen dat er een andere trillingsgraad is.

Onze hond Lizzy heeft dat heel sterk. Als Sander met zijn auto een kilometer van huis vandaan rijdt, weet Lizzy dit en loopt alvast naar de deur. Dieren zijn nog heel sterk verbonden met hun intuïtie!

Mensen die blind zijn hebben een goed gevoel over een veranderde frequentie. Meer dan mensen die alles met hun ogen doen. Je kunt dit oefenen door ’s nachts bijvoorbeeld geen lamp aan te doen. Zo ervaar je de energie van de ruimte en kun je voelen of er iets is veranderd.

Wanneer de trillingsgraad in een ruimte verandert, verandert ook je beleving van de ruimte. Hoe dichter het materiaal is, hoe langzamer de trilling. Een mens heeft een andere trilling dan een vogeltje.
Waarom stoot je ’s nachts je teen tegen de stoel of een kast. Omdat voorwerpen moeilijker zijn waar te nemen dan levende wezens. Door de grote dichtheid  van massieve voorwerpen is er een langzamere trilling.

Wil je je intuïtie (verder) ontwikkelen?
Wil je meer vertrouwen in en/of contact hebben met je Ziel?
Kijk dan eens naar de opleidingen of workshops die ik geef: https://wellenberg.nl/

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!