200.000 doden per jaar door medicijngebruik

Vorige week zaterdag hoorde ik op Radio 1 dat er wereldwijd 200.000 doden per jaar zijn door medicijngebruik. Helaas werd er door de interviewers min of meer overheen gestapt, alsof het heel gewoon zou zijn.
Zoals op de site van mmv.nl wordt gezegd: Gezonde mensen die gezond eten, halen hun vitaminen en mineralen vooral uit hun voeding. Dat ligt anders voor gebruikers van medicijnen. Die moeten extra goed opletten dat ze voldoende vitamines en mineralen binnenkrijgen. Zelfs onschuldig lijkende, veel voorgeschreven medicijnen kunnen bijwerkingen geven, die worden veroorzaakt door tekorten aan vitamines of mineralen.

Ter vergelijking: in 2018 vielen er in Nederland 678 verkeersdoden. Volgens cijfers van Europol werden in 2017 62 mensen gedood tijdens 33 jihadistische terroristische aanslagen in de EU. Wereldwijd kwamen door terroristische aanslagen 18.753 mensen om het leven. Teveel uiteraard, echter de hoeveelheid aandacht en euro’s die de bestrijding van het terrorisme in Nederland alleen al krijgt zou zeker ook naar onderzoek van het medicijngebruik moeten gaan.

Hoe kan het dat de 200.000 doden per jaar niet genoeg zijn om actie te ondernemen tegen het grote medicijngebruik? Het aantal doden zegt toch al genoeg over het feit dat medicijnen in vele gevallen niet levensreddend, maar juist de oorzaak van overlijden zijn! ‘De Zorg kost teveel’, is een veel gehoorde uitspraak. Het (overmatig) gebruik van medicijnen is daarvan een belangrijke oorzaak. Je zou kunnen zeggen dat wij via onze zorgverzekeraars meebetalen aan al die medicijnen waaraan jaarlijks zoveel mensen overlijden.

Medicijnen bereiken effect door het verdoven of lamleggen van het ene lichaamsproces om iets anders in het lichaam te beïnvloeden.

Mijn redding: geen medicijnen!

Mijn moeder slikte in de loop der jaren op een gegeven moment 21 verschillende medicijnen per dag. Het ene medicijn tegen de bijwerking van het andere medicijn. Mijn vader, die ontzettend veel van haar hield, legde ’s morgens alle medicijnen voor haar klaar. En zag erop toe dat ze niets oversloeg, hij kon haar niet missen. Wat hij niet wist was dat mijn moeder uiteindelijk door medicijnvergiftiging zou gaan sterven. Zij stierf 16 november 1998 op 76 jarige leeftijd.

Ik ben niet tegen medicijnen. Maar wel dat er door verschillende artsen en specialisten medicijnen worden voorgeschreven zonder dat er wordt gekeken of de één soms de bijwerking van het medicijn dat door een ander is voorgeschreven zit te bestrijden. Wanneer je verschillende klachten hebt, of zoals ik diverse chronische ziekten heb (reuma, COPD, Parkinson, hartritmestoornissen, aderproblemen, diverticulose), is het belangrijk dat er zeer secuur met medicijnen wordt omgegaan.

Wanneer ik alle voorgeschreven medicijnen vanaf mijn vroege jeugd zou hebben gebruikt, zou ik nu een lichamelijk wrak zijn geweest. En zeker niet meer hebben kunnen functioneren zoals ik nu nog elke dag doe. Wellicht komt het omdat ik de eerste jaren van mijn leven – en ook daarna – veelvuldig in het ziekenhuis heb gelegen, dat ik daarom alerter op mijn gezondheid ben dan iemand die (bijna) nooit iets mankeert.

Kinderreuma

Mijn redding is dat ik op mijn twintigste de reguliere medicijnen verving door homeopathische middelen. Met 8 jaar had ik vreselijke pijnen in alle gewrichten, men deed het af met ‘groeipijnen’. Toen ik na mijn tiende niet meer verder groeide en ik er alles ‘er op en er aan’ had, ging men verder zoeken. Het bleek reuma te zijn, kinderreuma werd het genoemd. Met mijn veertiende zou ik dat wel overgroeid hebben, zoals dat toen heette.

Kortom: op mijn 18e kreeg ik uiteindelijk goudinjecties om de heftige reuma pijnen te stoppen. Al gauw bleek dat ik daar allergisch voor was, en de pijnen alleen maar heftiger werden. Vandaar dat ik op een gegeven moment voor de alternatieve weg heb gekozen. Nog steeds is de reuma aanwezig en heb ik soms heftige pijnen, echter mensen die medicijnen tegen reuma gebruiken hebben deze pijnen evenredig.

Al kom ik er af en toe niet onderuit om toch de chemische medicijnen te moeten nemen, ik blijf continu alert wat ze bij me doen. Merk ik bijverschijnselen dan worden ze of door homeopathische middelen of door andere – minder heftige – medicijnen vervangen.

Blijf kritisch en waak over je eigen lichaam!

Nu is niet iedereen ervan overtuigd dat homeopatische middelen werken, maar zelfs al slik je liever wel de medicijnen van je huisarts en/of specialist, blijf kritisch en waak over je eigen lichaam. Wanneer iets teveel bijwerkingen geeft is het de taak van je huisarts of specialist om hier vanuit hun medische kennis een oplossing voor te zoeken. Je hoeft nimmer lijdzaam de gevolgen te ondergaan van wat je wordt voorgeschreven.

Mijn hart maakt hiervan een sprongetje!

Toen ik naar het interview op Radio 1 met Wout van Orten, projectleider Voeding & Medicijnen luisterde, maakte mijn hart een sprongetje! Gelukkig, eindelijk wordt er verder gekeken dan alleen maar weer een ander medicijn voor te schrijven,
Dit vertelde Wout van Orten: ‘Als dierenarts verbaasde ik me over de invloed die voeding had op ziekte en gezondheid van een huisdier. Daar wilde ik iets mee doen, voor dier én voor mens. Ik ging daarom terug de schoolbanken in en studeerde Voeding en Gezondheid in Wageningen. Nu werk ik als promovendus met een passie voor voeding en farmacologie aan het PanDeMics project van de Alliantie Voeding in de Zorg. Meer kennis over verbanden tussen medicijngebruik en voedingsstatus kan bijdragen aan gezondheidswinst.’

PanDeMics onderzoekt de impact van medicatie op bloedspiegels van bepaalde micronutriënten. Juist kwetsbare ouderen, die vaak meerdere medicijnen gebruiken, lopen een verhoogd risico op tekorten van micronutriënten. Iets wat serieuze gevolgen kan hebben. Toch worden in de praktijk dit soort voedingstekorten vaak niet als zodanig herkend.

Bijwerkingen kunnen tekorten zijn…

Bijwerkingen door medicijnen komen vaak doordat het medicijn een tekort teweegbrengt aan vitaminen, mineralen en spoorelementen. De medicijnen bereiken een effect door het frustreren, verdoven of lamleggen van het ene lichaamsproces om iets anders in het lichaam te beïnvloeden. Dit is uiteraard niet zonder gevolgen in je lichaam en dit worden dan bijwerkingen genoemd. Helaas staan deze (bij)werkingen nimmer vermeldt op de bijsluiter, en als je googled kun je daar ook nauwelijks iets over vinden. Terwijl het hartmedicijn Verapamil bijvoorbeeld een tekort aan calcium veroorzaakt. Wanneer je niet extra calcium neemt in de vorm van een tablet, bijvoorbeeld van het merk Solgar kun je allerlei gezondheidsproblemen krijgen.

Een tekort aan calcium kan betekenen: botontkalking, spieren die gaan verslappen, je kunt spierspasmen krijgen. Problemen met je ademhaling, een doof gevoel in je handen en/of voeten.  Je zenuwen kunnen worden aangetast waardoor je gaat trillen of tintelingen krijgen. Bovendien zorgt calcium voor het transport van andere mineralen in de lichaamscellen, zoals natrium, kalium en magnesium.

Standaard jaarlijks bloedonderzoek

Omdat in de huidige medische wereld de focus ligt op symptomen en niet op oorzaken kunnen zaken al snel uit de hand lopen. Krijg je bijvoorbeeld problemen met je ademhaling dan word je naar de longarts gestuurd en krijg je pufs. Die dus ook weer bijwerkingen hebben, terwijl het wellicht een tekort aan calcium is. Je begrijpt een eindeloze neerwaartse gezondheidsspiraal is het gevolg. Daarom zou iedereen die medicijnen gebruikt standaard jaarlijks een bloedonderzoek dienen te krijgen om te kijken of er tekorten zijn aan vitaminen, spoorelementen en/of mineralen.

Al tientallen jaren laat ik mijn bloed onderzoeken op alles. Door mijn zware gewicht denkt men vaak dat ik diabetes 2 heb, het bloedonderzoek laat zien dat dat niet het geval is. Ook geen verhoogd cholesterolgehalte, of iets dergelijks. Zie ik door middel van het bloedonderzoek dat er iets achteruit is gegaan of zelfs slecht is geworden, kan ik dat qua voeding of supplementen meteen opvangen. Zoals afgelopen bloedonderzoek liet zien dat ik een groot tekort aan vitamine D3 had.

Een tekort aan D kan de volgende problemen geven: vermoeidheid, snel blauwe plekken krijgen bij een klein stootje, pijn aan je gewrichten en/of spieren, lusteloos zijn, etc. Zelfs osteoporose, kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, reuma, multiple sclerose, depressie en tuberculose. Je hoeft dat niet te krijgen, maar de kans is er wel.

Bij een tekort aan vitamine D kun je je voeding aanpassen. Zoals bijvoorbeeld twee keer in de week vette vis eten, zoals haring, zalm en makreel. Ook leveren vlees, eieren en roomboter vitamine D, maar minder dan vette vis. En wat ook fantastisch helpt is elke dag minimaal een half uur in de buitenlucht te zijn.
De zon is voor mensen met een lichte huidskleur een uitstekende leveraar van vitamine D. Pas wel op met de zon, ook in de schaduw maakt je huid vitamine D aan.
Mensen met een donkere huidskleur moeten langer aan zonlicht blootstaan om dezelfde hoeveelheid vitamine D aan te maken als mensen met een lichte huidskleur. In Nederlandse winters kan bij mensen met een donkere huid zelfs een tekort aan vitamine D ontstaan.

Soms werkt de (huis)arts niet mee. Een enkele keer heb ik geen medewerking van de huisarts gekregen om mijn bloed te laten onderzoeken dan betaalde ik het onderzoek zelf. Mijn gezondheid, ook al is deze beperkt, is mij alles waard!
Hier zie je welke gevolgen tekorten aan vitaminen, etc. kunnen hebben.

Even iets heel anders…

Een hand geven is meer dan beleefdheid!
Wanneer je iemand een hand geeft, raken de hand-chakra’s elkaar. De energie van je hand-chakra gaat via je arm rechtstreeks naar je hart. Zo maak je een verbinding met elkaar van ‘hart tot hart’. Deze verbinding kan zo sterk zijn dat, ook al is het een vreemd iemand voor je het tegelijkertijd geen vreemde meer voor je is. Door iemand een hand te geven wanneer je deze ontmoet maak je meteen een energetische verbinding met de persoon. Wanneer het klikt, kan het lijken alsof je elkaar al lang kent.

Een zilveren koord verbinding!

Door die verbinding met elkaar ontstaat er een lijntje tussen jullie. Van oudsher wordt gezegd dat een verbintenis met elkaar via een zilveren koord gaat, die van uit de tweede chakra – dus net onder je navel – naar de ander toegaat.
Door een hand te geven komt er een energetische verbinding tot stand naar je hart. Van je hart gaat de energie naar je tweede chakra, waardoor er een zilveren koord wordt gelegd naar die ander.
Een zilveren lijn die ontstaat zonder dat je elkaar hoeft te kennen. Zo kan het zijn dat een fijn en open gesprek hebt met elkaar. Je kunt dan zelfs het ‘vlinder in je buik’-gevoel krijgen. Wanneer de energie van de ander niet met die van jou overeenstemt kan het ook een vervelend gevoel in je buik geven.

In de oertijd gaf men elkaar al een hand. In wezen nog om dezelfde reden als nu. We leefden toen nog in grotten, het was er donker, en om aan te geven dat je niet gewapend was gaf men elkaar de hand. Je gaf dan aan dat je ongewapend was. Zo is het handen geven ontstaan. Nog steeds is dat de betekenis. Door elkaar een hand te geven, geven we aan dat we ongewapend zijn, ofwel open staan voor de ander. Door de ander een hand te geven, voel je of de ander je ‘ongewapend’ tegemoet treedt!

Wanneer je hoog gevoelig bent kan het zijn dat de verbintenis zo sterk tot stand komt, dat je gevoelens van de ander overneemt. Wat ik dan altijd aanraad is: geef de persoon ook weer een hand als diegene weggaat. Doordat te doen geef je de energie die je niet wilt houden aan de ander weer terug.

Ben je hoog gevoelig en geef je iemand een hand wanneer je deze ontmoet? Heel fijn want zo maak je echt contact met de ander, maar zeg dan niet wanneer je weg gaat ‘doei’ zonder een hand te geven. Doe dat niet, je hoeft niet per se een hand te geven, je kunt elkaar ook aanraken. In wezen zeg je dan het volgende: ‘Ik geef je alles terug wat van jou is, zodat we uit elkaar gaan zonder iets van elkaar mee te nemen’.

Op Facebook schreef Ben Hagenaar dit prachtige gedicht:
Zolang iemand besproken blijft
en voortleeft in de mond
en of gedachten van zijn of haar geliefden
is de dood nog overwonnen
want als het grote zwijgen echt gaat beginnen
is het gedaan met het beminnen.

Dus elke seconde in liefde bedacht of besproken
zorgt ervoor dat de dood een voorlopige nederlaag mag bekopen.
Blijf sterk en geloof in de liefde
want dan kan je nooit je geliefden verliezen.

Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Elke week op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!