Nog een paar dagen…

Nieuwsbrief ontvangen?

Daisha de Wijs
23/06/2022
Gemiddelde leestijd: 8 minuten
Mag ik je wat vragen?
Ik wil minder afhankelijk worden van Facebook om mijn lezers te bereiken. Als je je
aanmeldt voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je wekelijks als eerste mijn nieuwste artikel.
Klik hier om je aan te melden
Nog een paar dagen en dan ben ik 75 jaar. Met 75 jaar kun je op een heel leven terugkijken, een leven vol gebeurtenissen. Mooie, liefdevolle en heftige momenten.
Nu was ik al in mijn 75ste levensjaar. In het Oosten vieren ze dat je in je 75ste levensjaar bent. In het Westen vier je je levensjaar in wezen achteraf. Je eerste levensjaar wordt het jaar ‘nul’ genoemd. Heel vreemd, want je doorloopt dan al je 1e jaar hier op aarde.
Lees het toch maar…
In mijn blogs kun je regelmatig wat over mijn leven lezen. Ook al zou ik willen, ik kan geen korte beschrijving van mijn leven geven. Daar leef ik al te lang voor. Uit de meeste van mijn blogs kun je voor jezelf wel wat ‘halen’. Ook in deze, al lijkt het in eerste instantie een beetje blah, blah, blah.
Lees het toch maar… Eerst had ik de ‘moraal van dit verhaal’ aan het begin willen zetten. Maar dan slaat het een beetje als ‘een tang op een varken’! De essentie is: hoe kun je een burn-out voorkomen? Hoe kun je dagelijks gelukkig zijn?
Mede door de vele levens hiervoor heb ik aardig wat kennis opgedaan. Zo hoefde bepaalde kennis alleen maar ‘wakker’ te worden gemaakt. Hoe ik dat weet? Doordat ik me het in korte tijd iets eigen kon maken.
Vogels
Een paar voorbeelden: Een oom van mij was lid van een vogel vereniging. Ik was – en ben nog steeds – dol op vogels, vooral kanaries. De vogel vereniging hield regelmatig tentoonstellingen met allerlei prachtige tropische vogels. Ome Johan was ook helemaal weg van vogels en vond het geweldig dat ik met mijn negen jaar graag met hem meeging. Een keer per jaar hielden ze een wedstrijd over wie het mooiste verhaal over vogels kon vertellen.
Een paar jaar achter elkaar won ik de hoofdprijs. En mocht ik zelf de prijs – vogels – uitkiezen. Achteraf denk ik: misschien waren ze vertederd door mijn verhalen. Mijn verhaal was echter nooit zomaar een verhaal. Zonder dat ik het in boeken had gelezen wist ik veel over vogels, maar ook over de natuur. En dit ‘weefde’ ik in mijn verhalen. Hoe ik dat allemaal wist? Ik denk wijsheid uit andere levens, want het kwam naar boven terwijl ik schreef.
Het eerste jaar nam ik kanaries mee naar huis. Maar ja, die moesten natuurlijk ook een kooi hebben. Geen probleem, deze werd gauw gekocht. Het jaar daarop koos ik voor een Paradijsvogel. Op de lagere school – de Pastoor van Arsschool – was er in de hal een grote volière. Hier mocht ik al vanaf de derde klas voor zorgen. De Paradijsvogel met z’n prachtige kleuren en zijn lange staart had daar heerlijk de ruimte om te vliegen.
Wiskunde
Een ander voorbeeld: De eerste klas van mijn middelbare school was geen succes. Mijn ouders hadden gekozen voor een meisjesschool, waar nonnen lesgaven. Op de een of andere manier had een non een hekel aan me. Terwijl ik goede cijfers had moeten hebben, kreeg ik onvoldoendes op mijn rapport.
Dit vertelde ik aan mijn ouders. Mijn moeder, heel strijdvaardig, maakte een afspraak met de betreffende non. Mijn moeder heeft me nooit willen vertellen wat er is besproken, maar ik mocht toch over naar de tweede. Wiskunde en algebra werden echter niet op die school gegeven. En daar ging juist mijn belangstelling naar uit. Dus…
Nu was het hoofd van mijn lagere school toevallig directeur geworden van een middelbare school waar die vakken wel werden gegeven. Om een lang verhaal kort te maken: ik zou weer in de 1e klas moeten beginnen. Maar ik wist zeker dat ik deze vakken in de grote vakantie zou kunnen inhalen, en dat was ook zo.
Ik was te dik…
Na aan het begin van het schooljaar een test te hebben afgelegd, mocht ik door naar de 2e. In vier weken tijd had ik een heel jaar ingehaald. Het was zelfs zo dat ik in de eerste maand van de 2e klas al bijles gaf aan medeleerlingen in de betreffende vakken meetkunde en algebra (zo heette dat toen). Later heb ik op het eindexamen voor deze vakken een tien en een negen gehaald! De kennis hoefde slechts in me ‘wakker’ te worden gemaakt!
Zo was het ook met handbal en ballet. Op mijn 12e ging ik onder handbal bij Arnhemia. Ook daar was ik een natuurtalent. Bij ballet kon ik meteen in een spagaat vallen, en op de spitzen staan. Alleen mocht ik niet meedoen met de uitvoeringen. Ik kon dat – ook als kind al – helemaal begrijpen: ik was te dik, en bij balletvoorstellingen hoorde nu eenmaal dat je een bepaald figuur had. Achter de schermen was er genoeg te doen, geweldig vond ik dat!
I Tjing
Nog een voorbeeld: ik ben vanaf 1974 belastingconsulent. En kwam bij vele mensen thuis om de belastingaangifte te doen. Het bleef nooit bij alleen maar over de cijfers praten, ook de hobby’s, de kinderen, etc. kwamen dan vaak ter sprake. Zo kwam ik op 28-jarige leeftijd bij een klant die mij over de I Tjing vertelde. Mijn hart maakte een sprongetje!
Zijn vrouw zei nog: ‘Vermoei je haar er niet meer, dat is zo wetenschappelijk, te moeilijk’. Maar ik was helemaal geobsedeerd door wat de man vertelde. En we spraken af dat ik een andere keer terug zou komen om er meer over te weten te komen. De man, helaas weet ik zijn naam niet meer, in mijn ogen was hij al oud, was zo enthousiast dat ik in een halve dag de I Tjing al min of meer had eigen gemaakt.
Wakker worden of intelligentie?
Zo was het met vele dingen die op mijn pad kwamen: Tarot, Kabbala der Getallen, Runen, Energie, Massage, Magnetiseren, Shiatsu, maar ook boekhouden, fiscale kennis, etc.
Hoefde het alleen maar wakker gemaakt te worden? Of was het intelligentie? Echter ook al ben je intelligent, als er iets nieuws op je pad komt, moet je het toch leren. En dat was het bij mij niet. Het resoneerde meteen, ik begreep meteen.
Een voorbeeld: ik deed in 1987 de uitgebreide opleiding bij Michael Barnett. Dat betekende een paar keer een hele maand naar Italië, Villa Volpi bij Locarno. Overdag waren de lessen, ’s avonds vermaakten we onszelf. Op een dag legde iemand de Tarotkaarten voor iemand anders. Terwijl ik ernaar keek, gebeurde er iets in me. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden, terwijl ik nog nooit Tarotkaarten had gezien.
Geïnteresseerd vroeg ik aan degene die de Tarot had gelegd: ‘Wil je voor mij de kaarten leggen?’ En dat deed hij. Maar toen hij mij de legging uitlegde, vulde ik hem telkens aan. Hij werd een beetje nukkig, en zei: ‘Ik dacht dat je nog nooit de kaarten had gezien?’
‘Nee, heb ik ook niet.’ Hij geloofde er niets van, en zei: ‘Je legt het nog beter uit dan ik, wat jij nu vertelt zit inderdaad in de kaarten, maar ik wist dat niet. En ik doe het al zeker tien jaar.’
Zie, hoor en weet!
Dat bedoel ik, ik zie, ik hoor en ik weet! Ook bij de fiscale kennis. Soms niet eenvoudig al die jurisprudentie, boekenvol. En toch wist ik als ik iets nodig had het meteen te vinden.
Ik moet vele levens hebben gehad. Want wat je in een leven hebt geleerd daarvan zit de wijsheid nog steeds in je Ziel. De dingen die ik hierboven heb genoemd is nog maar een gedeelte van wat ik in mijn leven allemaal heb gedaan. Want zo was het ook met koken, dat deed ik met acht jaar. Ik bedacht allerlei recepten, en iedereen vond het lekker.
Omdat ik van kind af aan dik ben, kon ik nooit kleren kopen. Daarvoor kwam de naaister, maar die maakte in mijn ogen zulke tutte dingen, dat ik op mijn 12e mijn kleren zelf naaide. Vaak was ik qua model ver vooruit in de tijd, want meestal kwam het daarna in de mode.
Vorige levens
Alles wat je makkelijk afgaat, heb je ooit in een ander leven geleerd. Het kan zijn dat je er in dit leven verder in wil gaan, het dieper wilt doorgronden. Maar het kan ook zijn dat je er niets meedoet, omdat in het vorige leven alles al is voltooid.
Mijn jongste zoon kon vanaf twee jaar al liedjes die hij op de radio hoorde op de piano naspelen. Zijn hele jeugd heeft hij graag muziek gemaakt, op vele instrumenten. Noten lezen kon hij niet, hoefde ook niet, hij speelde het meteen goed na. Hij heeft echter vanaf zijn werkbare periode er nooit meer wat meegedaan.
Wat is het moraal van dit verhaal?
Ouders denken vaak: ‘Daar is mijn kind goed in, dus hij of zij kan het beste dit of dat worden.’ Zoals gezegd, het kan zijn dat je kind van nature ergens heel goed in is, maar dat wil niet zeggen dat je kind daarvoor is gekomen.
Op mijn achttiende had ik de leiding over de twee supermarkten van mijn ouders. Eén zaak liep niet zo geweldig toen ik het overnam. Binnen enkele weken was daar de omzet verdubbeld. Toen mijn ouders beter waren, ben ik direct weer uit de zaken gestapt. Ook al was ik er goed in, ik was daar niet voor hier op aarde gekomen, en ik wilde graag nieuwe dingen leren en beleven.
In de consulten hoor ik regelmatig dat men de zaak of het beroep van een van de ouders heeft overgenomen. Meestal uit liefde voor de ouders. Maar ik heb maar weinig mensen gesproken die daar echt gelukkig mee zijn geworden. Terwijl het met de paplepel was ingegoten, en ze er geweldig in waren, helaas het was niet hun ding!
Transformatie of Transitie
Ga voor jezelf eens na of het beroep dat je op dit moment hebt wel bij jouw Ziel past. Wereldwijd zijn wij mensen sinds ongeveer anderhalf jaar in een Energetisch Transformatieproces gekomen. Je zou ook kunnen zeggen dat we in een transitie zijn gekomen. Een transitie is een proces van fundamentele en onomkeerbare veranderingen. Gewoonlijk duurt een transitie zo’n 25 tot 50 jaar voordat deze volledig verwezenlijkt is.
De essentie van dit proces is: dagelijks dicht bij je ‘missie’, dicht bij jouw identiteit, jouw Ziel functioneren. Het proces is vergelijkbaar met de groei van kind naar volwassene!
Test jezelf
Het is belangrijk dat je kijkt naar je huidige levensomstandigheden, zoals:
- Zijn je dagelijkse bezigheden zodanig dat je voor 70% daarvan een blij hart hebt?
- Hoe is de omgang met bepaalde relaties ‘voeden’ ze je nog? Passen ze nog bij je huidige bewustzijns ontwikkeling?
- Hoe vrij ben jij? Kun je voor 70% je eigen tijd bepalen?
- Zorg je dagelijks goed voor jezelf door goede voeding en drinken tot je te nemen?
- Hou je van jezelf? Geef je jezelf dagelijks complimenten en vooral Liefde?
- Heb je werk waar je elke dag met plezier naar toegaat?
- Wat zou jou nu het meest gelukkig maken?
De tijd is voorbij dat je jezelf kunt verloochenen. Het is tijd om volwassen te worden, en zoveel mogelijk je eigen weg te bewandelen. De weg die je Ziel heeft uitgekozen. Doe je dat niet, dan ligt een burn-out op de loer. Of je wordt ziek, je Ziel waarschuwt je dan via je lichaam dat het tijd is om een verandering in je leven aan te brengen.
Soms word je ontslagen, of krijg je een ongeluk. Of maakt je Ziel het op een andere manier aan je duidelijk? Zie het niet als tegenslagen. Zie het dat het tijd is om je transformatieproces in te zetten of te vervolgen. Wordt wakker!
Lieve groet,
Daisha
P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.
Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!
Contact
Daisha de Wijs
Wellenbergweg 2
7383 RX Voorst gem. Voorst
KvK 71678212
BTW nr. NL858806940B01
© 2020 Daisha de Wijs - All Right Reserved | Webdesign en realisatie door De Grinthorst
Ontvang nieuwe artikelen per email
Met mijn wekelijkse blog updates per email mis je nooit meer een artikel