Het is alweer even geleden (20 januari 2008) dat ik in mijn radioprogramma ‘Daisha Live’ via Radio Merlijn voorstelde om een YES-dag te houden. Verrassend was dat vele luisteraars er die week aan mee hebben gedaan. En de resultaten waren nog verrassender!

Yes we can!

Ik had net de film de ‘Yes man’ gezien. ‘Yes Man’ is een komedie, gebaseerd op een waargebeurd verhaal, met Jim Carrey die zichzelf uitdaagt om een jaar lang tegen alles en iedereen ‘Ja’ te zeggen in plaats van ‘Nee’. Dat natuurlijk met alle gevolgen van dien!

De film is gebaseerd op een waargebeurd levensverhaal van Danny Wallace. Een jaar lang zei hij overal Ja op, en hield daar een dagboek over bij. Hij was al drie jaar gescheiden toen hij op een gegeven moment zijn leven over zag. Zijn dagelijkse bestaan bestond uit: slapen, eten, films kijken, werken op de bank, etc. Hij ontliep al zijn vrienden, nam de telefoon niet meer op en gleed steeds meer de eenzaamheid in. Totdat zijn vrienden hem op een gegeven moment min of meer uit zijn huis sleepten.

Hij besloot, toen hij zag hoe het leven van zijn vrienden was, om zijn leven ook interessanter en positiever te maken. Hij geeft zich op voor een zelf-hulp-programma. Dit programma is gebaseerd op een heel eenvoudig principe: zeg tegen alles en iedereen ‘Ja’! Het leven van Danny verandert compleet, een waargebeurd verhaal van een man die dit een jaar lang deed!
Mocht je de film nog niet hebben gezien: echt doen. Je ontdekt welke mogelijkheden er ineens zijn als je overal, maar dan ook overal ‘ja’ op zegt.

Wonderen bestaan nog steeds!

In de radio-uitzending vroeg ik aan de luisteraars: Wil je deze week van één dag een YES-dag maken? En als je ‘Ja’-zegt niet alleen zeggen, maar het dan ook daadwerkelijk doen, echt overal op! Kijk hoe zo’n dag er voor jou uit gaat zien…
Na de uitzending kreeg diverse mails met prachtige ontdekkingen, openbaringen en er gebeurden zelfs wonderen.

Lees mee met het verslag van A. Zij werkt op een grote scholengemeenschap, waar ze dagelijks de leerlingen opvangt die uit de klas zijn gestuurd, hebben gespijbeld, etc. Dit is haar verslag van slechts één dag!:

‘ Lieve Daisha, Ik heb mijn zeg Ja! dag gehad en hieronder mijn verslag.
Op de dag dat Barack Obama zijn Yes we can! bekrachtigt met De Eed vertelt Daisha dat een mooie oefening is om een dag op alles ja te zeggen. Dat zou weleens heel bijzonder, leuk, gek, verrassend etc. kunnen uitpakken.
Okay denk ik, Yes I can en zo geschiedde. Kwart over 7 spring ik op de fiets richting school, waar (doorgaans stoere) leerlingen op me wachten.

Mijn eerste leerling die dag heeft het eerste uur gespijbeld en vraagt of ik hem wil matsen, Ja! Zeg ik en hij roept spontaan: Oh, wat bent u lief!
Al gauw komen de eerste door de docenten naar mij gestuurde leerlingen binnen.

Eén van de leerlingen zegt vandaag geen zin te hebben en vraagt met een gezicht van ik-moet-natuurlijk-mijn engels-maken: “Mag ik tekenen?” Ja hoor, zeg ik en geef hem wat A4-tjes, kleurpotloden en viltstiften. “Ik weet niet wat ik moet tekenen.”

Misschien je naam, opper ik, in graffiti letters of zoiets. Hij gaat aan de slag en binnen no time willen de andere leerlingen ook tekenen. Ja, dat mag. “Mogen de tafels aan elkaar: Ja, ook dat mag. (alles mag, denk ik, maar dat zeg ik niet). En zo gebeurt het dat er een heerlijke ontspannen sfeer heerst.

Dan komt er een leerling binnen, compleet over zijn toeren, scheldend en vloekend. Hij wordt door de anderen uitgenodigd mee te doen. En dan zie ik het gebeuren, de boosheid glijdt als het ware van hem af en hij tekent zijn naam met daarachter een uitroepteken gevolgd door een vraagteken. Ik moet even slikken, het raakt me in mijn hart.

Woorden zijn niet nodig. Wat mooi dat dit gebeurt. Er heerst haast een serene sfeer. De prachtigste creaties worden gemaakt: hoekige, ronde, losstaande, met elkaar verbonden, sierlijke letters, lichte, donkere kleuren, namen met een uitroepteken, een punt. Kortom te veel om op te noemen.  Een van de jongens vraagt of hij zijn tekening mag ophangen. En natuurlijk mag dat het is immers Yes-dag.
Ik maak het prikbord aan de muur leeg en we dopen het “Wall of fame”. Een wall of fame die gedurende de hele dag goed gevuld wordt.

’s Middags nog even een bespreking over een project, men vraagt of ik contactpersoon wil worden. Ja! Zeg ik. Mooi er komen posters met mijn naam erop en brieven gaan de deur uit voor partners, en dagen worden op korte termijn gepland om mij aan alles en iedereen voor te stellen.

Ik krijg het nu toch wel een beetje benauwd. Er wordt een PR-hype in gang gezet die me een beetje overspoelt en bovendien heb ik een sollicitatie elders lopen en als ik word aangenomen, moeten ze alles weer terugdraaien. Al dat betaalde drukwerk ook, zonde van het geld. Ik hoop niet dat ik me nu in de nesten werk (ja zeggen en met voorkennis misschien niet waar kunnen maken is niet echt chique). Leuk he, vraagt de coördinator en ik zeg Ja, maar denk ik hoop dat ze posters bestellen met van die witte balkjes zodat er eventueel nog een andere naam ingevuld kan worden.

’s Avonds word ik gebeld of ik 20 flessen wijn wil hebben. Ja! Zeg ik en denk wat moet ik in hemelsnaam met 20 flessen wijn. Nou ja, ik neem de eerstkomende tijd als ik op visite ga maar wijn mee i.p.v. bloemen. De beller zegt: mooi ik kom ze nu even brengen.
Voor al dat gesjouw mag de brenger mee eten. De brenger is iemand die al een tijdje aan het vissen is of ik hem leuk of eigenlijk meer dan leuk vind. Dat meer dan leuk zit er wat mij betreft niet in.

We zitten na het eten aan de koffie en hij zegt: Ik heb een etentje van de hengelclub en mag mijn partner meenemen, ga jij mee? Yes! Zeg ik. Vervolgens praat ik mij er rood aanlopend en steeds warmer wordend uit en geef hem de boodschap mee dat hij op de club moet vragen of ‘ik, die gewoon een vriendin is’ in plaats van een partner mee mag.

22.00 uur: ….Stilte in mijn huis is en ik overdenk de oogst: een superdag met de leerlingen, een uitbreiding van werkzaamheden, een hoe-red-ik-me-daar-misschien-straks-weer-uit-situatie, ik kan een slijterij beginnen  en binnenkort een etentje. Wat een dag!

En… ik vraag me af: vaker een Yes-dag inlassen?
Liefs A.’

YES You Can!

Hoe zou jouw YES-dag zijn? Heb je het al eens gedaan? Nee? Doe het eens, je zult versteld staan hoe je leven een andere wending krijgt, een positieve wending. Mocht je het gevoel hebben op een kruispunt van je leven te staan. Of dat je voelt ‘er moet iets anders, iets waardevoller zijn dan mijn huidige leven’. Doe de YES-dag!

Ik hoor graag hoe je het hebt beleefd!
Lieve groet,
Daisha

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!