Meridianen, leylijnen en krachtcentra

In de Opleiding Energetisch Therapeut besprak ik afgelopen weekend de leylijnen van de aarde. Net zoals mens en dier heeft de aarde meridianen. Energiebanen, die de energie over de aarde verspreiden, deze worden leylijnen genoemd. Wanneer leylijnen elkaar kruisen dan worden deze plekken leycentra of krachtplaatsen genoemd. Eeuwenlang wist men waar deze krachtplaatsen waren, op zo’n plek werd dan een kerk, tempel of een heilige plek gecreëerd. Denk aan beroemde kathedralen, zoals de Sint Jan in Den Bosch, de kathedraal van Chartres, piramides, hunebedden, bomen die er groeien worden honderden jaren oud, etc.

Ik vertelde tijdens de les over de krachtcentra van de aarde en de chakra’s. Van daaruit ging ik naar de ontwikkeling van de mens. Van foetus tot volwassene, bij elke fase vertellend hoe je later als volwassene in het leven staat wanneer er iets met je in die periode wel of niet gebeurde. Zo kwamen we uiteindelijk op de ontwikkeling van dieren terecht.
De les duurde ruim drie uur- zonder pauze. Je begrijpt dat het een lang verhaal zou worden als ik nu ga vertellen wat ik daar in uitlegde. Wanneer ik les geef – en als iedereen het boeiend blijft vinden – dan vergeet ik de tijd, trouwens ook de studenten. Aan het einde zei iedereen: nou, is het al zo laat…

Dieren in de aandacht

In de media wordt er elk jaar op 4 oktober Dierendag extra aandacht aan dieren besteed. Dieren zijn belangrijk in ons leven, goed voor onze spirituele ontwikkeling en goed voor de ontwikkeling van kinderen. Net zoals de mens kunnen dieren getraumatiseerd worden tijdens hun zwangerschap of wat ze als puppy, puber of later meemaken. Elke fase heeft weer een ander gevolg. Hoe lang zo’n fase duurt ligt aan hoe oud het dier kan worden. Een poes kan 20 jaar worden, een herder 13 jaar, een ezel 40 jaar, een goudvis in een kom 6 jaar. Je ziet er zijn nogal wat verschillen.

De eerste fase van het leven van het dier is vanaf zwangerschap tot en met puppy, kitten, veulen, kalfje, enz. Een belangrijke fase, het is de basis voor de rest van het leven van het dier. In deze fase is het belangrijk dat de fysieke en emotionele behoeften worden vervuld. Wanneer het dier niet genoeg te eten krijgt of niet genoeg aandacht, dan heeft het later een onveilig gevoel. Dat kan zich uiten in allergieën, darmproblemen en andere fysieke klachten. Het zelfhelend vermogen is dan te zwak.

Een hoog gevoelig dier zal daar meer last van hebben, dan een dier dat wat pragmatischer is.

Verlatingsangst

De tweede levensfase is tot en met puber (ook dieren zijn op een gegeven moment puber). Deze fase heeft alles te maken met emoties, hechting en seksualiteit. Wanneer in deze fase wat gebeurd kan het dier zich niet of moeilijk hechten aan andere dieren of de mens. Het is angstig, nerveus, onzeker en zal moeite hebben met nieuwe situaties. Het kent geen grenzen aan het vragen van aandacht of heeft juist moeite met het krijgen van aandacht. Is begrensd in seksualiteit of gaat wat dat betreft juist over grenzen.

Een voorbeeld: onze hond Tommy, nu dertien jaar oud, kwam bij ons toen hij vier jaar oud was. Wij waren een maand in Thailand, hier was het min tien tot soms min twintig graden, vreselijk koud. Onze buren zagen al een week lang dat er een hond om onze boerderij zwierf. Ze wisten dat we niet thuis waren en hebben hem op een gegeven moment proberen te vangen. Niet eenvoudig, vandaar dat ze hulp kregen van een paar mensen. Uiteindelijk lukte het na twee dagen. Later vonden ze zijn broertje dood in de wei. Dus twee honden waren midden in de strenge vorstwinter uit een auto gezet. (Helaas is nimmer kunnen achterhalen wie dat heeft gedaan.) Tommy bleek al die tijd op onze kippen te hebben geleefd.

Terug van vakantie kwamen we er niet onderuit

Toen wij uit Thailand terugkwamen zeiden de buren: jullie hebben een hond. Ik protesteerde, onze werkzaamheden waren toentertijd zodanig dat we vaak van huis waren. Maar de buurjongen kwam ondanks onze protesten ’s avonds met hond, ‘alleen maar om te kijken’. Tommy kwam binnen, liep naar me toe, ging aan mijn voeten liggen en wilde niet meer mee met de buurjongen. Vanaf dat moment is Tommy onafscheidelijk van me.

Elke stap die ik zet wordt door Tommy gevolgd. Na al die jaren nog steeds. Ga ik ’s nachts mijn bed uit en Tommy ligt te slapen. Hij wordt meteen wakker en volgt me helemaal. Tommy is door dit gebeuren zo getraumatiseerd dat hij verlatingsangst heeft. Hij kan nooit alleen worden gelaten, zelfs na tien minuten is hij al helemaal overstuur. Wanneer we ergens heen gaan waar hij niet mee kan, hebben we oppas.
In de loop der jaren hebben we vele adviezen gekregen hoe de verlatingsangst bij Tommy op te lossen, maar niets heeft gewerkt. Hoeft ook niet, we weten hoe er mee om te gaan.

Lizzy, de kleine chihuahua, kwam bij ons toen ze negen weken oud was. Opgegroeid in een warm ‘nest’ met kinderen die veel met haar speelden. Lizzy kan uren alleen zijn, heeft daar geen moeite mee. Gaat ook haar eigen gang. ’s Avonds, voordat we gaan slapen, speelt Sander met Tommy met de bal en Lizzy wil altijd stoeien. Tommy gaat net zolang door totdat Sander stopt. Lizzy krijgt er op een gegeven moment zelf genoeg van en gaat in haar mand slapen.

De fase van stabiliteit of niet

De derde levensfase is vanaf de puberteit, dus van jonge volwassene naar ouder worden. Een fase waarin het omgaan met de ‘groep’ wordt ontwikkeld. Wanneer in de eerste twee levensfasen een harmonieuze opvoeding en omgeving was, zal het dier in alle omstandigheden zich veilig voelen. Zelfvertrouwen uitstralen, gedisciplineerd zijn, zich aanpassen en ‘zijn plaats weten’. Je begrijpt wanneer dat niet is geweest er problemen kunnen ontstaan.

Op Youtube is een filmpje van een man die met etensbakjes komt voor zeven honden. Uiteraard zijn de honden enthousiast dat ze eten krijgen, maar ze wachten rustig totdat de man het sein geeft dat ze mogen eten.

Geweldig om te zien, het kan niet anders dan dat de man veel aandacht en liefde aan de honden heeft gegeven, Vandaar dat de honden het volste vertrouwen in de man hebben.

Stem je af op de Ziel van je dier

Wanneer je dier iets mankeert dan kun je uiteraard naar de dierenarts gaan en vaak krijg je dan een pilletje of injectie om het probleem te verhelpen. Maar helaas wordt daar de oorzaak niet mee weggenomen. Door je af te stemmen op de Ziel van het dier kun je er meestal achter komen waarom het dier iets mankeert.

Laat ik weer een voorbeeld geven. Een boer komt bij me met de vraag waarom zijn beste melkkoe telkens uierontsteking heeft. De dierenartskosten liepen inmiddels aardig op. Bovendien hielp het niets, de koe verzwakte steeds meer, was zelfs zo verzwakt dat de boer bang was dat het zou sterven. De boer had een foto, de naam en de geboortedatum van de koe bij zich. Ik stemde me op de koe af en had een heel gesprek met haar Ziel. Helaas een te lang verhaal om nu te vertellen. Kortom, ik gaf de boer advies hoe de koe te behandelen en de koe was, na maandenlang getobd te hebben, binnen twee weken weer de oude.

Lieve groet,
Daisha

P.s.: Heb je hier een vraag over? Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl en ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Elke week op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn !
En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.

Wil je een uitgebreid persoonlijk of zakelijk advies? Kijk dan bij consulten naar de mogelijkheden en de tarieven. En bel naar 0575-502264 om een afspraak te maken.