We vieren vandaag de geboorte van Jezus, een feest van Liefde en Vrede. Ik wens je dan ook van harte dat je fijne en gezellige feestdagen hebt. Met je familie of met jezelf, want daar zijn we voor gekomen: om onszelf te ontwikkelen en daarvan te genieten!

Geweldig Fijne Kerstdagen toegewenst!

2019 was voor de meesten onder ons een jaar van loslaten, afbouwen wat niet meer bij je hoort. 2019 was geen eenvoudig jaar, je essentie weer terugvinden kan soms veel van je vergen. Patronen die zijn aangeleerd zijn zo vertrouwd. Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt is niet alleen een spreekwoord, het is ook vaak de werkelijkheid. Toch kon het niet anders, je moest wel meegaan met de veranderingen die er op je levenspad waren. En we zijn er nog niet, maar toch…

2020 wordt een heel ander jaar! Tenminste als je meegaat met de zo bekende flow. Doordat er op een gegeven moment zaken zijn afgebroken, komt er weer ruimte om nieuwe dingen op te bouwen. Immers wie een muur in zich afbreekt, bouwt een uitzicht voor zichzelf op!

2020 is het jaar van nieuwe mogelijkheden. Elke dag is een nieuw begin voor de rest van je leven. Wanneer je elke dag ’s morgens bedenkt: ‘een nieuwe dag ligt voor me, een nieuwe dag met nieuwe uitdagingen en mogelijkheden’ – word je elke dag opnieuw geboren!

Een nieuwe geboorte

Ik heb al vele nieuwe geboortes in mijn leven mogen beleven. Dingen die op mijn levenspad kwamen en waar ik mee aan de slag ging. Wat daarbij hoort is dat er vele ups en downs zijn, dat maakt het juist zo uitdagend. Wanneer alles altijd meteen goed zou verlopen, hoe kun je jezelf dan ontwikkelen? Hoe kun je dan wat leren en jezelf naar een hoger bewustzijn brengen? Kan toch niet…

Laat ik een geboorte vertellen die nu ruim twintig jaar gaande is.
In 1997 maakte ik voor het eerst kennis met de drieling Ay, Em, Ep. Of eigenlijk maar met één meisje van de drieling. De andere twee meisjes lagen in het ziekenhuis, ondervoed. Het was rampzalig wat ik aantrof toen wij, vriend Theo en ik, ‘even’ op bezoek gingen bij een oude man waarvan Theo had gehoord dat hij het niet lang meer zou maken. Naast deze man woonde het gezinnetje. Moeder Noi had twee maanden geleden een drieling gekregen.

Zo arm als ze waren leefden ze uitsluitend onder een golfplaten dak, waar langs een open riool stroomde. Buiten de stank was het uiteraard ziekte verwekkend. Moeder Noi had geen voeding genoeg voor de drie meisjes, vandaar dat twee kleintjes ondervoed in het ziekenhuis waren opgenomen. We hadden een tolk bij ons en hoorden dat er geen geld was om het ziekenhuis te betalen. Er was nergens geld voor, niet om voeding te kopen, niet om een fatsoenlijke hut te bewonen, etc.

Wanneer je erbij was geweest had je net zoals ik de tranen in je ogen gehad. Onbegrijpelijk dat dit kan bestaan. Het zag er slecht uit voor de meisjes, de jonge vrouw was bedroefd want ze had gehoord dat haar twee meisjes zouden sterven zo slecht waren ze eraan toe.
Theo en ik besloten onmiddellijk actie te ondernemen. Ik gaf voldoende geld om het ziekenhuis te betalen, om aanvullende voeding voor de meisjes te kopen en voor het gezin zelf.

Onbegrijpelijk dat dit kon bestaan!

Daarna reden we door naar Donkhaen, in de Isaan streek van Thailand. De armoedigste streek van heel Thailand. We gingen op bezoek bij de familie van de toenmalige vrouw van Theo. Ik wist niet wat ik zag: golfplaten huizen op vier palen, geen sanitair zoals toilet of douche. ’s Morgens moest je eerst door de modder lopen om je onder een geïmproviseerde kraan te wassen. Geen muren om je heen, slapen op een bamboematje in de open lucht op de kale stoffige grond.

Stromend water, elektriciteit en gas waren toen nog niet aanwezig in Donkhaen. Voor water moest men naar de pomp lopen die, buiten het dorp was. In de loop der jaren kwam er wel elektriciteit in het dorp, maar wie had geld om de stroomrekening te betalen en wie had apparatuur waar elektriciteit voor nodig is?

De mensen hadden geen werk, hun eten bestond uit zelf gevangen ratten, sprinkhanen en alles wat maar te vangen was. Al gauw besloten Theo en ik dat dit zo niet langer kon, mensonterend was het. In twee jaar tijd kregen we het voor elkaar dat de mensen in ieder geval een fatsoenlijk dak boven hun hoofd hadden, geld om eten te kopen en dat de kinderen naar school toe konden. Het onderwijs was gratis, maar dan moest je wel met een uniform en schoenen aan op school komen, en daar was geen geld voor.
Het gezin met de drieling haalden we naar Donkhaen, toen bleek dat de familie van de vrouw daar woonde.

Een ritueel dat enthousiast werd ontvangen

Vanaf februari 1996 zijn Theo en ik twee keer per jaar naar Donkhaen gegaan. Elke keer weer om nieuwe projecten op te starten, de levensomstandigheden verder te verbeteren. En wat heel belangrijk was dat de kinderen naar school konden, zodat de meisjes niet in de prostitutie terecht hoefden te komen.

Op een gegeven moment hadden we als we aankwamen een geweldig ritueel. Een ritueel dat ik had ingevoerd en waar ik zo van genoot dat ik het twee keer per jaar deed. Het ritueel was ontstaan doordat ik elke keer een kadootje uit Holland meebracht. Na enige tijd besefte ik dat als je arm bent niet op zoiets zit te wachten.
Men leeft daar altijd buiten, hebben geen huis om prullaria neer te zetten. En de jurkjes die ik af en toe voor de drieling meenam, waren vier keer zo duur (en minder leuk), dan dat deze in Thailand te koop zijn.

Als ik kwam vond ik het prettig om ze wat te geven. Maar mijn ideeën raakten op de eerste plaats uitgeput en ten tweede hadden ze er niet echt wat aan. Het verdween ergens, hun levensstijl is zo totaal anders dan de onze. Toen bedacht ik: ik neem ze mee naar de supermarkt zo’n 15 km daar vandaan. Ik wist dat deze een zeer uitgebreid assortiment had, meer een warenhuis. Iedereen die meeging mocht een mandje vullen met de dingen die ze graag willen hebben. Dat was een schot in de roos!

Nu konden ze boodschappen doen zonder dat ze elk bahtje hoefden om te draaien. Ineens konden ze goede zeep, lekkere koekjes, goede bakolie en andere dingen kopen. Waar ze normaal zelf geen geld voor hebben. De eerste paar jaren vulden ze het mandje met bijna alleen maar praktische dingen. Later werd dat nog wel gedaan, maar af en toe kwam er iets luxe bij. In ieder geval wat voor hen luxe is, namelijk lekkere koekjes, etc!

Deftige damesschoenen

De eerste jaren was men nog wat bescheiden. Maar na een paar keer kreeg men door dat je je mandje heel economisch kon vullen! De bedragen liepen dan ook uiteen van 400 baht tot zelfs op een gegeven moment 1325 baht! Maar ja, dan praten we over bedragen van 8 euro tot 27 euro. Als je een cadeau geeft uit Nederland ben je veel meer kwijt. Voor de drieling en moeder Noi samen betaalde ik meestal zo rond de 4000 baht, 80 euro.

Bij de drieling had ik vanaf het begin er de gewoonte van gemaakt, dat ze ook schoenen mochten uitzoeken. De eerste paar keren hadden ze witte jogging schoenen uitgekozen, 230 baht, ofwel 4,60 euro per paar! Toen ze zes jaar oud waren kozen ze op een gegeven moment deftige damesschoenen. De schoenen waren veel te groot, maar er zat een hakje onder en dat wilden ze graag. Zo leerden ze zelf waar ze wat aan hadden en wat niet.

Uiteindelijk gingen er twaalf kinderen en hun moeders mee aan dit ritueel. Een hele pickup vol, na de shopping gingen we dan met z’n allen uit eten. Dit kon omdat Theo en ik inmiddels de Vrienden van Donkhaen hadden opgericht. Men adopteerde dan een kind uit het dorp, en wij zorgden er voor dat het gezin datgene kreeg wat nodig was. En dat de kinderen onderwijs kregen.

Zowel innerlijk als uiterlijk rijk!

Inmiddels zijn de meeste kinderen volwassen. Sommigen al met een eigen gezinnetje. Allemaal zijn ze goed terecht gekomen. Twee van ‘mijn’ drieling studeren momenteel aan de universiteit. Eén meiske is afgestudeerd verpleegster. Je ziet wel op de foto’s hoe ze nu in het leven staan. Waarom ze dikker zijn dan andere Thaise meisjes? Ze noemen mij Mama en wilden heel graag op mij lijken. Trouwens dat vond moeder Noi ook prachtig. Wanneer je dik bent dan ga je voor rijk door in Thailand. En vanaf dat ik ze heb ‘geadopteerd’ zijn ze altijd rijk geweest, zowel innerlijk als uiterlijk!

Donkhaen is niet het enige geweest waar ik met voldoening op kan terugkijken. Er zijn diverse ‘projecten’ in mijn leven geweest – en nog steeds – waar mijn hart elke keer weer een sprongetje van maakt. Ik raad iedereen aan GEEF! Je krijgt het tienvoudig terug! Wat je ook geeft of aan wie, donaties, liefde, ondersteuning, een luisterend oor, etc. Ofwel alles dat een ander gelukkig maakt, zal ook jou gelukkig maken. Dat is de essentie van ons leven, gelukkig zijn, genieten en mooie herinneringen opbouwen!

Ontdek je eigen Goddelijkheid

God bestaat en jouw Ziel is een deel van God. Ofwel innerlijk ben jij God, ontdek die Goddelijkheid. Maslow, een Amerikaanse psycholoog, heeft het over: het telkens op pijl brengen van wie je bent, wat je hier op aarde doet, want dan pas kun je jezelf verwezenlijken. Het is heerlijk om vrede met jezelf te hebben en met je omgeving. Leef in diepe verbondenheid met alles én met jezelf. Weet je dat iedereen zo’n vermogen heeft, om op die manier te leven?

De mens is in staat om zich altijd aan te passen. Er zit echter een gevaar in als je je altijd aanpast. Het kan zijn dat je je aanpast aan een systeem dat jou uit jouw Goddelijkheid haalt.

Wat is dat dan, je innerlijke Goddelijkheid? Je ontdekt dat door elke dag als nieuw te zien. Ook door wanneer je van binnen voelt: dit is mijn missie, mijn roeping te volgen. Dat je voelt van binnen: ik wil niet anders, en soms: ik kan niet anders! Je leeft dan authentiek, vanuit je hart, vanuit je diepste Zijn! Je realiseert je wie je en wat je in essentie bent.

Vraag en ontdek!

Je kunt het ook ontdekken door je iedere dag af te vragen van: wie ben ik?  Wat doe ik hier? Of, wanneer ben ik nou mezelf? We zijn meestal het meest bezig met dat we ons aanpassen aan de systemen die de maatschappij ons biedt. Dat kan op je werk zijn, maar ook in je sociale leven, het kan overal zijn. Je past je aan, maar wat brengt je dat? Heb je je dat wel eens afgevraagd? Pas ik me aan omdat ik dat wil, of pas ik me aan omdat dat makkelijker is? Want dan word ik geaccepteerd.

Wanneer je je niet bewust aanpast, kan het zijn dat je je laat leiden door alle gebeurtenissen om je heen. Terwijl er in ons is een enorme scheppingskracht zit, die ons tot grootse daden kan brengen. Volg je innerlijke Goddelijkheid, gebruik je scheppingskracht. Neem je voor om vanaf vandaag elke dag te zien als een nieuwe geboorte!

Jezus werd voor ons geboren als voorbeeld hoe je kunt leven, hoe je als mens kan zijn. Verdiep je in zijn daden, in zijn leven, neem Hem als voorbeeld. Ook jij kan wonderen verrichten, ook jij hebt alles in je om Liefde te geven en te ontvangen. Ook jij kan vrede met jezelf en je leven hebben. Laten we vrede op aarde bewerkstelligen door bij onszelf te beginnen!

Ik wens je Fijne Feestdagen en alle dagen die daarna komen:
beleef ze als Wonderen door Wonderen te doen!

Lieve groet,
Daisha 

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!