Onzichtbare Verbintenissen een mini serie – de Ontdekkingstocht naar je Ware Essentie !
Nieuwsbrief ontvangen?
Daisha de Wijs
07/01/2016
Gemiddelde leestijd: 6 minuten
Mag ik je wat vragen?
Ik wil minder afhankelijk worden van Facebook om mijn lezers te bereiken. Als je je
aanmeldt voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je wekelijks als eerste mijn nieuwste artikel.
Klik hier om je aan te melden
Onzichtbare energielijnen
Door middel van onzichtbare energielijnen zijn wij met elkaar verbonden. Mensen die al jarenlang niet meer ons leven delen, zijn nog steeds in ons ‘systeem’ aanwezig. Ook met mensen die we nimmer hebben gekend, kunnen we een – onzichtbare – verbintenis hebben. Denk aan je voorouders of overleden naasten. Verbinding maken met anderen, je verbonden voelen met iemand, is zeer essentieel voor een gelukkig bestaan. Door de verbintenis met de ander aan te gaan, voel je je gedragen. Ontdek in deze mini serie ‘Onzichtbare Verbintenissen’ hoe je via de onzichtbare energie-lijnen je kunt verbinden met anderen, de aarde en het hele Universum!
De invloed van anderen is groot
en zo gewoon dat je het vaak
zelf niet meer als zodanig ervaart.
Het systeem is er altijd
Wij allen zijn onderdeel van ‘het systeem’. Het ‘systeem’ laat zich moeilijk verklaren. Je kunt er het woord ‘je hele wezen’ aan geven of ‘de Ziel’. Maar het is meer dan dat, het is dat wat we in essentie zijn! De essentie van het systeem kun je pas ten volle begrijpen wanneer je niet meer denkt in ‘goed’ en ‘fout’. Geen eigen interpretatie of oordeel. ‘Het is zoals het is’, is de enige juiste denkwijze om te kunnen ervaren hoe het systeem werkt.
Iedereen wordt geboren in een bijzondere familie, volk, religie, cultuur en land. Dit kun je niet ontvluchten. Je kunt niets ontvluchten in je leven. Als je dat toch doet, wordt je afgesneden van je wortels, waardoor je ziek, agressief of onzeker kunt worden.
Je behoort ten alle tijde bij het systeem waarin je bent geboren. Dit bij jou behorende systeem breidt zich uit als je gaat trouwen en/of als je gaat werken. Eenieder die je uit jouw systeem buitensluit, komt er, doordat deze buitensluiting veel aandacht vraagt, juist in! Je kunt dit niet ontlopen of vermijden. Hierdoor zal iemand anders later de plaats van de buitengesloten persoon in je leven gaan innemen!
Bijvoorbeeld bij een echtscheiding, die met problemen is verlopen, neemt een kind of een latere partner binnen het systeem de plaats in van de vroegere man of vrouw. Of als je je meer of beter voelt dan de ander van je systeem, dan sluit je deze persoon buiten. Buitensluiten kun je ook lezen als ‘iemand niet meer zijn rechtmatige plek in het systeem toekennen’. Tegelijkertijd dat je deze persoon buitensluit, raak je er mee ‘verstrikt’. Iedereen die tot jouw systeem behoort, heeft namelijk het recht op gelijkwaardigheid. Jouw conflict met die ander, doordat je de persoon wilt buitensluiten, verstoort het systeem. Deze verstoring kan alleen opgelost worden door de veroorzaker, dus blijven jullie met elkaar ‘verstrikt’ totdat je de verstoring hebt opgelost.
Alles functioneert volgens een volgorde
Het is bovendien belangrijk dat de oudste ook de plek van de oudste inneemt c.q. mag of kan innemen. Want alles in het systeem functioneert volgens de volgorde waarin het behoort. En deze rechtmatige plaats dient door de anderen te worden erkend en gerespecteerd. Degenen die later komen mogen nimmer de plaats innemen van degene die er eerder waren. In een gezin betekent dat dat de jongere kinderen de rol van de ouderen dienen te erkennen. In een familie of bedrijf zal degene die later komt ook de laatste plaats dienen in te nemen. Wanneer men dit accepteert en zich daar naar gedraagt, is er altijd een bepaalde harmonie en balans in het systeem.
Hoe werkt dit in de praktijk?
Hoe bewaar je de balans, de harmonie in de praktijk? Een paar voorbeelden:
Twee mensen gaan samen wonen en delen hun dagelijkse leven met elkaar. De een is ouder dan de ander. Er kan een klein of groot leeftijdsverschil zijn dat maakt niet uit. Zelfs bij een ongeveer gelijke leeftijd zal er verschil zijn. Om de harmonie in de relatie te bewaren dient de jongste de rol van de oudste te erkennen. Dat betekent met de plaats aan tafel (zie daartoe Keukentafel Psychologie de Inleiding en hfdst. 12), ook bij het nemen van belangrijke besluiten, etc. Ik zeg erkennen, dus je hoeft niet ‘de mindere’ te zijn of te worden. Erkennen kun je het beste zien als respecteren.
Dit is ook belangrijk wanneer er een eerdere partner is geweest. Deze blijft altijd de eerste plaats behouden. Wordt dit niet gerespecteerd door de latere partner, dan kunnen er onnodige ruzies tussen de nieuwe partners ontstaan. Ruzies, waarvan men niet eens bewust is dat de oorspronkelijke oorzaak in heel iets anders ligt.
Er wordt een baby geboren
Zodra er echter een kindje wordt geboren in dit tweepersoons gezin wordt de relatie naar het kind of later kinderen, gelijkwaardig. Dat betekent dat de relatie tussen de ouders in hun behoeften naar het kind of kinderen toe gelijkwaardig dient te zijn. Dus zowel qua opvoeding, zeggenschap, het verzorgen, aandacht geven, rustmomenten, enz. Wanneer men daar te weinig aandacht voor heeft, kan het kind ziek worden, ondeugend zijn, veel aandacht vragen en/of ongewenst gedrag vertonen. Ongewenst gedrag van een kind is meestal de uiting dat er een verstoring is in het systeem. Bovendien zal de andere ouder zich buitengesloten voelen, wellicht niet bewust maar je kunt aan het gedrag van hem of haar afleiden dat het impact heeft.
Vroeger was het gewoon dat de man de kostwinner was (degene die enkel bezig was met geld verdienen). En de vrouw zorgde voor de opvoeding van de kinderen en de huishouding. Dat dit geen goed systeem was blijkt wel uit het feit dat de vrouwen op een gegeven moment in opstand kwamen. Dronkenschap van de man kwam in die tijd veelvuldig voor. Waarom? Omdat hij zich buitengesloten voelde. Buitengesloten van de opvoeding, koestering en begeleiding van zijn gezin.
Een gelukkige familie
Ik ben blij dat ik uit een familie kom waar gelijkwaardigheid gewoon was. In ieder geval bij mijn ouders en aan mijn moederskant bij mijn grootouders. Opa zorgde voor de was, hielp mee in de huishouding en hield alles scherp in de gaten wat zijn kinderen betreft.
Mijn vader nam ons al vroeg mee naar de veiling. We waren net zoveel in zijn nabijheid als dat van mijn moeder. Dat kon doordat ze een eigen zaak hadden en de opvoeding van de kinderen met elkaar deelden. Wanneer we iets bijzonders wilden, gingen we in eerste instantie naar mijn moeder. Het antwoord van haar was dan: eerst aan je vader vragen. Een enkele keer werd dit misbruikt door tegen mijn moeder te zeggen dat vader het goed vond. Terwijl hij juist zei: wat zegt je moeder er van?
Op een gegeven moment kregen ze het zo druk met de twee supermarkten dat het toen wat uit balans raakte. En dat had zeker zijn neerslag op de jongste kinderen.
Bij mijn vaderskant was het anders. Mijn Oma was de kostwinner, de verzorgster van de kinderen en bestierde de huishouding. Ze had altijd hulp in de huishouding, meestal zelfs twee, die zij aanstuurde. Ze was als kind gewend dat een huishouding door hulpen werd gedaan, ze kwam uit een rijke familie.
Mijn Opa was de gentleman en de Don Juan, tenminste naar buiten toe. Thuis zat hij stil zijn sigaar te roken, deed zo weinig mogelijk en trok zich terug in een eigen gedachtewereld. Hij kon niet op tegen zijn kordate echtgenote, die een enorme energie had en van huis uit gewend was dat iedereen deed wat zij wilde.
Dit alles had zijn weerslag op de negen kinderen, bij de een ernstiger dan de ander. Mijn vader werd ‘gered’ omdat hij al op zijn vijftiende min of meer deel uitmaakte van het gezin van mijn moeder.
Wanneer ontstaat er ruzie en/of verwijdering?
Wanneer de één zich onderdrukt voelt of buitengesloten en met name zijn rangorde niet wordt erkend, krijg je of ruzies of verwijdering tussen de partners. Het is daarom belangrijk te kijken hoe het in jouw situatie is. Krijgt je partner het respect en de aandacht die bij zijn of haar positie in jullie relatie hoort?
Als je een sterke en zelfstandige man of vrouw bent is het verleidelijk om te zoeken naar een partner die ook krachtig en zelfstandig is. Deze partner zal van nature ook de leiding willen nemen in jullie relatie. Met als gevolg dat er twee kapiteins op één schip zijn. En dat werkt niet, vandaar de daarbij behorende conflicten c.q. ruzies. Ruzies, omdat de rangorde niet wordt erkend.
Ze zeggen dat ik op mijn Oma van vaderskant lijk. Gelukkig is het zo dat als je op iemand lijkt, je het nimmer helemaal bent. Ik zie wat mijn Oma had ook bij mij zelf terug. Ik moet er dan ook alert op zijn dat ik niet het heft in handen neem wanneer een ander dat niet doet, terwijl dat niet mijn ‘functie’ in het systeem is. Het belangrijkste in elke situatie is dat je je bewust bent van je rangorde, je rol of de functie die je hebt binnen het systeem waar je op dat moment in bent.
Volgende week vertel ik over de Onzichtbare Verbintenis tussen ouders en kinderen en kinderen onderling.
Lieve groet,
Daisha
P.s.: Neem een abonnement op dit blog, dan mis je geen enkel deel van deze verhelderende, inzichten biedende mini serie!
Elke zondagavond om 21.00 uur presenteer ik via internetzender Radio Merlijn www.radiomerlijn.nl het programma ‘Zielentaal’. Heel interessant wanneer je jezelf of een ander beter wilt leren begrijpen. Je kunt het daarna nog de hele week bij ‘Uitzending Gemist’ terugluisteren.
Contact
Daisha de Wijs
Wellenbergweg 2
7383 RX Voorst gem. Voorst
KvK 71678212
BTW nr. NL858806940B01
© 2020 Daisha de Wijs - All Right Reserved | Webdesign en realisatie door De Grinthorst
Ontvang nieuwe artikelen per email
Met mijn wekelijkse blog updates per email mis je nooit meer een artikel