Op een morgen luisterde ik tijdens het aankleden naar de radio. En hoorde een gedeelte van een programma op radio 2. Het programma was over een Nederlandse liedjesschrijver – naar ik later hoorde de zanger van Rowwen Hèze. Even heel in het kort: hij vertelde dat als hij liedjes, die hij zelf schreef, later weer teruglas, dan zoiets had van: ‘Wauw, wat heb ik een bijzondere tekst geschreven!’

De interviewer vroeg naar aanleiding van zijn uitspraak: Hoe komt dat, dat je verbaasd bent over je eigen tekst? Het antwoord van de schrijver was dat hij dat niet wist.

Inspiratie vanuit je Ziel

Jammer, dacht ik bij mezelf, dat je niet weet hoe dat komt. Het zou je juist kunnen helpen om nog meer van zulke mooie liedjes te schrijven. Inspiratie, echte inspiratie, komt vanuit de Ziel, niet uit het verstand. Als je met inspiratie iets hebt geschreven, gaat dat voorbij het verstand. En zoals je ziet bij deze schrijver, kan het verstand het – later – vaak niet vatten!

De woorden van de interviewer en de liedjesschrijver c.q. zanger bleef ik horen. Ook tijdens het afstemmen op de mensen die inmiddels waren gearriveerd voor Satsang. O.k., dacht ik bij mezelf, hier moet ik dus wat mee. Maar wat? Op zo’n vraag geef ik mezelf niet eens antwoord, ik zie wel als het zover is.

Een persoonlijke ontmoeting

Op het moment dat ik de groepsruimte in wil gaan schiet het door me heen: pen en papier, de mensen moeten pen en papier hebben. Sander ruimde nog net de laatste spulletjes van het koffiedrinken op. Samen pakken we pennen en veel papier. Want het moet veel papier zijn, voel ik. Tot op het moment dat ik de ruimte in ga, heb ik me geen gedachten gevormd over hoe de dag zou moeten of kunnen verlopen. Ook dit keer niet.

Nadat ik iedereen persoonlijk gedag heb gezegd, begint Satsang. Deze begint altijd met mooie muziek. De muziek is om iedereen de kans te geven helemaal hier aanwezig te zijn. Om alle gehaastheid, of soms zelfs nervositeit, van zich af te laten glijden. Tijdens de muziek stem ik me dan nog verfijnder af op de aanwezigen en ‘voel’ de vragen van de mensen. Op dat moment – dus tijdens de muziek – wordt het me pas duidelijk hoe deze Satsang verder zal verlopen.

Je authentieke IK

Na de mensen nog een keer van harte welkom te heten, vertel ik wat ik ’s morgens op de radio hoorde. En vraag: ‘Wie weet hoe het komt dat de schrijver, als hij later de liedjes terugleest, zo verbaasd is over de door hem zelfgeschreven teksten?’ Er komen vele antwoorden.

Het woord ‘inspiratie’ hoor ik van meerdere kanten. Ja, het heeft te maken met inspiratie. Inspiratie komt vanuit de Ziel, vanuit je diepste weten. Dat gaat je verstand vaak te boven. Wanneer je het dan later terugleest – met je verstand – dan kun je inderdaad verbaasd zijn over hoe treffend en diepzinnig je de woorden hebt gekozen c.q. geschreven. Vaak zijn het adviezen aan jezelf – vanuit je diepste zelf, vanuit je authentieke IK, ofwel Ziel!

je Chi-plek

Ik vertel over inspiratie etc. en besluit om de aanwezigen te laten ervaren hoe je dit kunt bereiken. De ontspanningsoefening die ik geef is om de mensen naar een ‘andere dimensie’ te brengen. Een volledige ontspanning voorbij het verstand.

Daarna vraag ik de aanwezigen om zich te concentreren op hun krachtplek. En leg uit hoe je dit kunt doen, de plek onder je navel – ook wel Chi-plek genoemd. Vanuit deze energie, ofwel in een andere dimensie vertoevend én geconcentreerd zijnde op je krachtplek, is het makkelijk om je op je Ziel af te stemmen.

Ik vraag de mensen datgene op te schrijven wat je niet meer wilt. Dat je wilt veranderen of achter je laten. ‘Blijf schrijven’, zeg ik ‘net zolang totdat ik zeg ‘stop’. Ook al weet je niets meer te schrijven toch blijven doorgaan, dan schrijf je maar op: ‘ik weet niets meer te schrijven’. Dus onafgebroken schrijven.’
Het geschrevene laat ik daarna opzij leggen, niet lezen, niet meer naar kijken. Weer een ontspanningsoefening en dan pas lezen wat je net hebt opgeschreven.

En dan gaan we ons weer concentreren op de krachtplek. En geef ik de opdracht: ‘Schrijf nu op wat je wilt verwezenlijken. Wat je in jezelf wilt veranderen, in je werk, met je omgeving.’

Schrijf, schrijf, schrijf…

Net zoals de eerste keer zeg ik erbij: ‘Je mag alles opschrijven, niemand zal het lezen, alleen jijzelf. Ik zal je niet vragen wat je hebt geschreven. En al zou ik het vragen dan hoef je, als je dat niet wilt, geen antwoord te geven.
Alles wat je schrijft blijft voor jou, dus schrijf, schrijf en blijf schrijven. Net zolang totdat ik zeg stop. Het maakt niet uit wat je opschrijft, ook al is het volkomen onzin. Je zult later zien dat die zogenaamde onzin toch een betekenis heeft.’

Nadat ik ‘stop’ heb gezegd, is er even stilte. Vervolgens gaan we verder. ‘Lees wat je nu hebt geschreven een paar keer. Neem het goed op in je ‘systeem’. Laat het goed tot je doordringen dat je dit wilt. Ook al twijfelt je verstand later: Weet je het wel zeker? Het verstand probeert je altijd op een ander spoor te brengen.

Verstand versus gevoel

Verstand doet je aarzelen, waardoor je het gaat verifiëren bij anderen. Je gaat naar andermans mening vragen. Als iets uit je gevoel komt, doe je dat niet. Je hebt daar geen behoefte aan, het gevoel weet het zeker. Zelfs als anderen eraan twijfelen of je daar wel goed aan doet.

Ook als later blijkt dat je het toch beter anders had kunnen doen. Op dit moment is het voor jou belangrijk om datgene te doen wat je gevoel, je Ziel, je vertelt. Om welke reden dan ook. Welk nut het voor je heeft, ontdek je soms pas jaren later.’

Vervolgens ga ik verder: ‘Laat alles dat je geschreven hebt een paar dagen liggen en lees het dan nog een keer, heel intens. Lees het daarna elke week een keer, net zolang totdat je ervaart dat datgene dat je hebt geschreven verwezenlijkt is.’

Tijd voor vragen

Ik zie dat er nog tijd is om vragen te stellen voordat we gaan lunchen. In het uurtje tijdens de lunch kan men nog heerlijk wandelen. De zon schijnt en de temperatuur is lekker warm voor de tijd van het jaar.
Helaas regent het aan het einde van de lunchtijd, zodat een paar mensen nat terugkomen. Dan is het weer tijd om vragen te stellen. Zoals elke Satsang kan dat over van alles gaan.

Tijdens Satsang kun je vragen stellen. Vragen over: jezelf, werk, relatie, familie, kinderen, gezondheid, etc., etc. Er zijn dan ook altijd veel vragen. Heel belangrijk! Ook voor degene die de vraag niet gesteld heeft. Bij velen vallen door de antwoorden puzzelstukjes van hun eigen leven op de plek. Dat is het fijne van als er veel mensen zijn, de anderen krijgen tegelijkertijd antwoord op hun eigen vragen.

de afsluiting

Aan het einde van deze Satsang maak ik groepjes van drie. Samen een kringetje maken en kijk naar de ander. Kijk naar hoe de ander is, dus verder kijken dan wat je uiterlijk ziet. Zeg iets positiefs tegen de ander, is de opdracht.

Het blijkt geen makkelijke oefening te zijn. In plaats van enkele zinnen komen er hele verhalen. Soms zelfs adviezen of negatieve opmerkingen. Terwijl de opdracht toch eenvoudig was: zeg iets positiefs over en naar de ander.

Uiteindelijk sluiten we af met het altijd weer prachtige lied: Open the window to your Heart van Peter Makena. (Dit lied is al vanaf 1993 het eindlied!) Zoals vaak gebeurt, is het later dan drie uur als we met een knuffel afscheid nemen van elkaar.

Wat is Satsang?

Een keer per maand – en dat al vanaf 1989 – geef ik op zondag Satsang. De betekenis van het woord ‘Satsang’ is samenkomen en wijsheid en kennis met elkaar delen. Elke keer bespreek ik een ander thema. Sommige mensen komen al bijna dertig jaar, bijna geen enkele keer overslaand.

Zoals Trudy, Gerry, Mary, Addie, Theo, Hetty, en vele anderen komen al jaren. Er is altijd plaats – voor iedereen. Satsang kan een rustpunt in je dagelijkse leven zijn. Een rustpunt voor je Ziel, voor je geest en daardoor ook voor je lichaam. Deze rust geeft je energie om verder te kunnen gaan. Het brengt innerlijke rust!

Welke mensen nemen deel aan Satsang? Dat kan heel verschillend zijn. De meesten komen om zich verder te ontwikkelen of om ‘dieper in het leven duiken’, maar het kan ook nieuwsgierigheid zijn.

Het kan ook een kritisch iemand zijn. Iemand die niet gelooft dat er meer is tussen hemel en aarde, maar wel vragen heeft. Het mooie van het vragen stellen is, dat anderen ook wat hebben aan het antwoord of daardoor op nieuwe ideeën komt.

Elke keer een ander thema

Het belangrijke van Satsang is dat men verbinding maakt c.q. heeft met Zielsverwanten. Het thema van aankomende Satsang is ‘Ontdek je Charisma’. Charisma wordt ook wel eens omschreven als een ‘aan eenieder door God geschonken’ speciale kracht. Een kracht die iemand in staat stelt om buitengewone prestaties te verrichten. Iedereen heeft deze kracht in zich, nu nog weten hoe je je charisma eigen kunt maken!

Wil je meer weten over deze of volgende Satsangs, zie hier voor meer informatie en eventuele aanmelding!
Satsang is van 11.00 – 15.00 uur, en kost 20 euro per keer, p.p. incl. BTW, onbeperkt koffie/thee en iets lekkers.

Lieve groet,
Daisha 

P.s.: een uitgebreide beschrijving over wat ik versta onder Satsang vind je hier.

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!