Tevreden of Vrede?

Al van oudsher wordt gesteld dat alles waar ‘te’ voor staat niet goed is, behalve het woord tevreden. Dat zou betekenen wanneer je het woordje ‘te’ weglaat het goed zou zijn. Dus als je het te bont maakt, mag je het wel bont maken. Of:

• als je te diep in het glaasje hebt gekeken (wat zomaar kan gebeuren de komende feestdagen) mag je wel diep in het glaasje kijken.
• als je te dom bent, mag je wel dom zijn.
• als je je te goed doet, mag je wel goed doen
• als je te veel minnaars hebt, mag je wel veel minnaars hebben
• als je te dik bent, mag je wel dik zijn
• als je te ver gaat, kun je wel ver gaan
• als je te egoïstisch bent, mag wel je wel egoïstisch zijn
• als je iets te grondig aanpakt, pak je het gewoon grondig aan
• als je te leuk doet, doe je toch leuk…
• als je te veel hooi op je vork neemt, mag je wel veel hooi op je vork nemen
• als je te eisend bent, mag je nog steeds eisend zijn
• als je niets te vrezen hebt, moet je toch nog wel iets vrezen
• als je te eigenwijs bent, kun je nog steeds eigenwijs zijn
• als je je te druk maakt, mag je je wel druk maken
• als je … veel zelf maar aan.

Welk woord begin jij wel eens met ‘te’? Misschien zeg je wel ‘het is te proberen’. Door het woordje ‘te’ leg je het buiten jezelf, terwijl als je zegt: ik ga het proberen. Dan doe je het misschien nog niet, maar je zet dan in ieder geval een stapje op het pad van iets gaan doen.
Het enige woord met ‘te’ er voor zou uitsluitend tevreden zijn. Toch zou ik liever voor vrede gaan. En wanneer we er allemaal voor gaan is het natuurlijk meervoud, dus vreden.

Een prachtig gedicht van een onbekend iemand:
Vrede brengen met Kerst
Vrede brengen is liefde ontvangen
Vrede verspreiden is warmte aannemen
Vrede geven is geluk voelen
Vrede in handen is blijdschap in harten
Want één lichtje is sterker dan alle duisternis in de wereld.

Ik was een driftig kind

Mocht je tijdens de feestdagen je ergeren aan iets. Of misschien zelfs boos worden, doe het niet, het lost namelijk niets op. Je hebt er alleen jezelf mee. Je loopt immers met gevoelens van onvrede. En ook al laat je het de ander duidelijk merken en al vindt de ander het vervelend dat je boos bent, dat je je irriteert, toch ben jij zelf degene die er het meeste last van heeft!

Tot ongeveer mijn dertiende kon ik soms enorm driftig zijn. Boos op het onrecht, waarvan ik dacht, dat het mij werd aangedaan. Ik was dan zo boos dat ik dagen niets meer zei. Mijn ouders hadden het daar moeilijk mee. Dat wist ik, daarom deed ik het ook. Zij hadden mij gekwetst, dus wilde ik hen datzelfde gevoel teruggeven. Het vervelende daarvan was echter dat ik elke keer als ik ze zag me er weer bewust van moest zijn dat ik boos was en dus niets wilde zeggen. Soms vergat ik dat en gaf dan toch antwoord als ze me iets vroegen. Maar meestal – ik ben een doorzetter – lukte het om dagen niets te zeggen.

Klein-kinder-gedrag was het. Rond mijn veertiende ging ik dat inzien. Ik merkte dat ik er zelf het meeste last van had. Ik merkte dat het stilzijn niet de boosheid oploste, maar juist de tijd die verstreek tussen het moment van boos worden en de dagen daarna. Na een paar dagen wist ik vaak al niet meer waarom ik boos was geweest!

de Dalai Lama spreekt

Een geweldig mooie uitspraak van Z.H. de Dalai Lama: ‘Het tegenovergestelde van dieren, die slechts gelukkig zijn als zij overwinnen of overleven en als hun behoeften onmiddellijk vervuld worden, hebben wij mensen de mogelijkheid om geluk op zo’n diep niveau te kunnen ervaren, dat het ongelukkige gevoelens overstijgt!’

Weet je, ieder mens heeft en schept zijn eigen werkelijkheid. De echte werkelijkheid bestaat niet. Een voorbeeld: twee mensen kijken naar een beeld, de één zit aan de voorkant en de ander aan de achterkant. Wanneer beiden het beeld gaan beschrijven dan zal de één niet herkennen wat de ander zegt over het beeld. Immers de voorkant is anders dan de achterkant. Zelfs als de twee mensen naast elkaar zouden zitten, zien ze nog wat anders. Want de werkelijkheid ziet men niet alleen met de ogen, maar ook met zijn of haar karakter, de opvoeding, de huidige situatie, ieders achtergrond, met de Ziel enz. Ieder kijkt vanuit zijn of haar oogpunt.

Het Eranos Project

Het mooiste voorbeeld hiervan is de I Tjing (ook wel I Ching genoemd). Dit meer dan drieduizend jarige wijsheidssysteem, de I Tjing, bestaat oorspronkelijk uit Chinese karaktertekens. Elk teken kun je vergelijken met een beeld. De wijsgeer Confusius (hij leefde van 551 tot 479 v.Chr.) beschreef dit voor het eerst in een aantal boeken.

Op een gegeven moment was er een groep mensen die zeiden: ‘Ja, maar Confusius heeft er toch een beetje zijn eigen beeld aan gegeven. Weet je wat? We gaan ons verzamelen en we gaan een aantal mensen uit verschillende landen nemen. Ook twee mensen uit Nederland, onder andere Rudolf Ritsema, waren er bij betrokken, evenals twee Chinese mensen. De voorwaarde was dat deze mensen allemaal de Chinese taal moesten beheersen. Dus ook daadwerkelijk de Chinese karaktertekens konden lezen.

Het werd het Eranos project, ofwel de Ronde Tafel Conferenties Eranos. Ik was in de tijd dat dit speelde meerdere jaren in de omgeving van Locarno/Ascona (Zwitserland) en maakte het van dichtbij mee. Twintig jaar deden deze wijze mensen er over om de 64 hexagrammen te bekijken, hun interpretatie te geven en om tot eensluidende verklaringen te komen. Het is hen niet gelukt, in al die twintig jaar niet. Omdat ieder toch weer wat anders zag dan de ander en het anders interpreteerde.

Op een gegeven moment hebben ze gezegd: ‘Weet je wat? We zetten gewoon al die betekenissen bij dat hexagram neer want ja, de één ziet het zo en de ander ziet het zo.’
Het boek dat daaruit is voortgekomen is niet te lezen, ofwel het staat vol met zulke tegenstrijdige verklaringen dat je er niet meer uitkomt.

Wijze mensen kwamen er niet uit

Zo is het ook wanneer een paar mensen naar iets kijken of luisteren, iedereen ervaart het verschillend. Dus waar maak je je druk om, als de ander de tafel met Kerst net anders gedekt wilt hebben. Of dat de ander een totaal andere mening heeft. Of wanneer iemand het woordje ‘te’ naar je gebruikt. Of…
Wanneer een aantal zeer wijze mensen niet tot een eensluidende mening kunnen komen, hoe kunnen wij dat dan wel?
Mocht je je ergeren, je boosheid op voelen komen, tel tot tien. En ik hoop dan dat je in die tien tellen je dit verhaal herinnert!

Lieve groet,
Daisha

P.s.: Zondag 20 december a.s. vertel ik tijdens Satsang over Onzichtbare Verbintenissen. Wellicht interessant voor je om te komen. Kijk voor alle informatie bij wellenberg.nl