Het zou fijn zijn als de ander ons vertrouwt en accepteert zoals we zijn. We willen graag gezien en gerespecteerd worden. We willen dat de ander echte interesse in ons heeft. Hoe kun je, in je privéleven of op je werk, een relatie met de ander hebben op basis van gelijkwaardigheid? Hoe kunnen we de ruimte krijgen om onszelf te mogen zijn? Hoe kunnen we een verbintenis aangaan met de ander, waarbij we gelukkig zijn? Door vertrouwen!
Vaak zoek je eerst zekerheden voordat je durft te vertrouwen op de ander. Zoals: Ik wil je wel geloven, maar… En dan moet de ander eerst een bewijs aan je leveren. Of je mag dat wel voor me doen, maar… En dan wil je op de een of andere manier zeker weten dat het goed gaat.
Door dit te doen blokkeer je de ander én jezelf. Of dat nu je kind, partner, familie, vriend(in) of je collega is. Door het inbouwen van zekerheden doodt je de eigen verantwoordelijkheid. En wat nog belangrijker is, je ondermijnt de creativiteit van de persoon. De ander voelt dat je hem of haar niet vertrouwd en kan zich niet zo geven als deze zou willen.

Het gaat soms zelfs verder, de ander probeert het op jouw manier te doen. En dan gaat het zo verkrampt dat het wel fout moet gaan. Krampachtig probeert de ander zich vast te houden aan hoe jij het gedaan zou hebben. En omdat dat niet hun manier is om iets te doen of op te lossen, gaat het mis. Hier ontstaat actie en reactie. Doordat het mis gaat denk jij: ‘Maar goed dat ik dat en dat erbij heb gezegd. Ik voelde dat het mis zou gaan.’
Nee, het is niet mis gegaan omdat je het voelde, het ging mis omdat je geen vertrouwen in de ander had. Het vertrouwen van de ander in zichzelf is verzwakt, doordat jij die zekerheid inbouwde. Ze ‘varen’ niet meer op eigen kracht, ze gebruiken niet meer hun gevoel en verstand, maar proberen het op jouw manier te doen. Niets is dodelijker dan dat!
Als je op de ander vertrouwt, als je de ander het op zijn/haar eigen manier laat doen, dan zul je zien dat de creatieve geest van de ander het oplost. Wellicht niet op de wijze zoals jij het gedaan zou hebben, maar ja, het gaat toch om het eindresultaat! Als je de ander vraagt iets voor je te doen, laat het dan meteen los. Heb wel tussentijds belangstelling. Vraag af en toe hoe het gaat, zonder te oordelen, zonder eigen inbreng. Je hoort vanzelf wel of de ander het aan kan. Zo geef je de ander je vertrouwen en krijgt deze zelfvertrouwen.

Ditzelfde werkt ook naar jezelf toe. Welke actie je ook wilt ondernemen, het is belangrijk dat je niet al wilt weten hoe het eindresultaat zal zijn. Het is belangrijk dat je het op je eigen manier doet. Ga op weg, laat je angsten en onzekerheden voor wat ze zijn. Als je wilt wachten tot je zeker weet wat de consequenties zijn, kan het zijn dat je niets durft te ondernemen. Angsten en onzekerheden gaan niet weg, laat ze met je mee ‘wandelen’. Het houdt je alert!
Zelfvertrouwen ontwikkel je door te vertrouwen op wat je van binnen voelt en dit te volgen. Mocht het een keer niet goed ‘uitpakken’, weet dan dat het misschien niet het juiste moment was. Of wellicht heb je de verkeerde woorden gebruikt of net even anders had moeten handelen. Dan breng je wat je hier van leert in de praktijk door nog een keer een poging te wagen. Net zolang tot je succes hebt. Sta toe dat je kind, je partner, je ouders, je broer, zus, collega, elke ander én jijzelf op deze wijze mag handelen. Dat is vertrouwen!

Lieve groet,
Daisha