Iedere dag ontvang ik 60 tot meer dan 80 mails, soms zelfs over de honderd. De mails gaan over van alles: vakliteratuur, reclame, maar ook grotendeels over levensvragen. Deze vragen beantwoord ik zelden per mail. Kan ook niet, want dan zou ik in plaats van acht tot tien uur per dag werkzaam zijn, 15 uur per dag nodig hebben. En misschien zou ik dan nog niet klaar zijn.

De levensvragen beantwoord ik in een van mijn radioprogramma’s bij Radio Merlijn. Zoals Zielsverwanten bijvoorbeeld. Dit omdat het antwoord op deze prachtige vragen voor meer mensen belangrijk zijn. Vandaar dat ik voor de verandering een paar vragen op deze manier beantwoord. De namen die worden genoemd zijn niet de namen van de personen die de mails stuurden. Voor mij is het belangrijk dat privacy verzekerd is!

Mijn man gebruikt mij als bediende…

Anke vraagt het volgende: ‘We zijn nu zes jaar getrouwd, en hebben het fijn samen, maar waar ik me dagelijks aan erger is het volgende. Mijn man zal nooit iets aan het eten doen. ’s Morgens ontbijten we samen, maar alleen als ik alles heb klaargezet. Ik heb het een paar keer niet gedaan, om te kijken wat hij dan zou doen. Hij kijkt dan een beetje verontwaardigd, en zegt dan: o.k. ik eet wel wat bij ons in de kantine, en gaat naar zijn werk.

Ook als ik wat later thuiskom van mijn werk en hem vraag of hij dan voor het eten wilt zorgen, dan haalt hij iets bij de Chinees of pizza’s. Zelf gaat hij echt niet in de keuken staan. Het lijkt me juist zo gezellig om ’s avonds samen eten te koken. Maar hij wil niet eens de aardappelen schillen. Hij zegt dan: ik heb geen verstand van koken, dus doe jij het maar.
We hebben hier al vaker met elkaar over gesproken. Hij zegt dan: ‘het is niet dat ik het niet wil doen, maar ik heb het nooit geleerd.’ En als ik dan zeg: ‘Dan kan ik het je toch leren?!?’ Dan is zijn antwoord: ‘laat maar’.

Ook de interesses die ik heb op spiritueel gebied heeft hij geen oren naar. Hij luistert – of hij echt luistert weet ik niet – maar gaat er nooit verder op in. Ik word er een beetje hopeloos van, ik wil zo graag dat soort dingen met hem samendoen. Hoe kan ik dat toch voor elkaar krijgen?’

Mijn antwoord: ‘Ik kan begrijpen dat je graag samen eten kookt, en dat je het liefste feedback krijgt op spiritueel gebied. Samen eten koken, samen over het échte leven praten, want dat is in wezen spiritualiteit, schept een intense band met elkaar. Dat je man qua voeding zowel fysiek als geestelijk geen interesse heeft kan door het volgende komen.

Je ontwikkeling begint al in de baarmoeder

De ontwikkeling van ieder mens begint al in de baarmoeder. Het innemen van je eigen ruimte begint daar. Daarna is het als kind belangrijk hoe je je eigen ruimte kreeg om te spelen, om besluiten te nemen, etc. Bijvoorbeeld als je uit de keuken werd geweerd, dus nooit mocht meehelpen in de keuken, dan zal je als volwassene het moeilijk vinden om je te voeden, zowel fysiek als geestelijk.

Dat hij geen aardappelen wilt schillen is een reactie op dat de keuken van kind af aan voor hem taboe is. Het is daarom belangrijk met kleine stapjes te beginnen. Laten we het schillen van de aardappelen als voorbeeld nemen. Ga samen aan de keukentafel zitten. (Ik hoop dat je een tafel in je keuken hebt, anders samen in de woonkamer aan de eetkamer tafel.) Je geeft hem een pan met wat water om de geschilde aardappelen in te doen, je legt de aardappelen en het mesje klaar.

Terwijl hij de aardappelen schilt, ga jij tegelijkertijd met hem bijvoorbeeld de boontjes voorbereiden. Nadat je ze hebt gewassen, haal je deze af en breekt ze klein. Zorg ervoor dat jullie ongeveer gelijk klaar zijn. En tijdens dat jullie dit werk doen, praat je over dingen die jullie beiden interesseren. Ofwel: maak het gezellig, kopje koffie of thee met wat lekkers erbij.

Alleen de eerste keer zet je alles voor hem klaar. De volgende keer ben je zogenaamd iets vergeten klaar te zetten, en laat je je man het zelf pakken. Elke keer weer iets minder doen, totdat je man zijn weg in de keuken heeft gevonden. Na een paar weken loop je even weg en vraag je je man om op het eten te letten, er in te roeren, etc. Bouw het langzaam op, telkens een stapje verder. Maar zorg ervoor dat het elke keer een gezellig samen zijn is.

Van afkeer tot hobby

Mijn vader, geboren in 1922, was nog van de oude stempel: de keuken is voor de vrouw, de man heeft andere taken. We hadden dag en nacht een hulp in de huishouding, wij noemden haar Tante Tini. Dus én mijn moeder én mijn vader hoefden nooit voor het eten te zorgen. Tante Tini kwam bij ons toen ik vier jaar oud was, zij was toen 37 jaar – ongehuwd, altijd gebleven. Toen mijn moeder stierf in 1998, zorgde Tante Tini nog steeds voor mijn vader. Een paar jaar later werd het voor Tante Tini, die inmiddels 87 jaar was ook te zwaar.

Zo werd mijn vader verplicht om elke dag eten te koken. En wat kreeg hij daar op 80-jarige leeftijd een lol in. Vooral omdat hij nu elke dag het eten kon maken dat hij graag lustte. Hij werd een echte keukenprins(es), ontdekte nieuwe gerechten, elke dag deed hij het met plezier. En dat heeft hij gedaan totdat hij stierf toen hij 88 jaar oud was!

Iets dat we nooit achter mijn vader hadden gezocht, namelijk voor het eten zorgen werd zelfs zijn hobby. Maar we stonden wel vaker verstelt van mijn vader. Het knutselen wat hij zichzelf eigen maakte, en dat allemaal toen hij geen bedrijf meer had. Ofwel alle tijd kreeg om het zich eigen te maken, en dat is zoooo belangrijk, tijd en ruimte hebben ervoor!

Heb geduld, gebruik je humor en heb begrip als het een keer voor je man te veel wordt. Dan krijgt hij een dagje ‘vakantie’, en de volgende dag pakken jullie de draad weer op.

Het doodgezwegen broertje

Clara vraagt: ‘Toen ik zes jaar oud was stierf mijn broertje van drie jaar oud. Ik heb hem dus heel bewust drie jaar meegemaakt. Maar mijn ouders hebben nooit meer zijn naam genoemd. En als ik dan een vraag over hem had, dan zei mijn moeder: daar praten we niet meer over.
Nu ik zelf kinderen heb, kan ik me niet voorstellen dat als mijn zoontje zou sterven dat ik dan nooit meer over hem zou willen praten. Hoe is het mogelijk dat mijn ouders zo’n reactie hadden?’

Mijn antwoord: Heel jammer dat je ouders niets meer over je broertje wilden horen of er over wilden praten. Ieder familielid heeft recht op zijn plaats en recht om er gelijkwaardig bij te horen. Ook wanneer hij heel vroeg is gestorven, invalide was, zelfmoord pleegde of in de psychiatrie is beland. Zelfs degenen die crimineel zijn, een slecht karakter hebben of hadden, verslaafd zijn of in een depressie leven, horen erbij. Dat geldt ook voor al onze belangrijke ex-partners, hoe erg de relatie ook was.

De Akasha Kronieken

Elke persoon waar we in ons leven mee te maken hebben, is Kosmisch met ons verbonden. We zijn met elkaar verbonden door het  collectieve geheugen, de Akasha Kronieken. Dit is een opslagplaats, waar alle gedachten, emoties en gebeurtenissen van alle tijden op aarde tot op heden, worden opgeslagen.
De verbintenis met de ander is wanneer je samen wat langer met elkaar te maken hebt gehad. Dus niet als je op straat iemand tegenkomt en daar kort een praatje meemaakt.

De Akasha Kronieken zijn voor eenieder toegankelijk. Het wordt ook wel voorgesteld als een trillend web, zoals van een spin. Het web is een web van energie waarbinnen alles en iedereen met elkaar in contact staat. Ook al is de persoon overleden, of uit je gezichtsveld is.
Ik vergelijk het ook wel eens met een graspol. Wanneer je een zode uit een grasveld spit, en deze omdraait, dan zie je allemaal kleine witte worteltjes. Deze worteltjes verbinden al die op zichzelf staande sprietjes gras met elkaar. Dat gaat zelfs tot over de hele wereld!

Ons onbewuste ‘werkt’ er mee

In de Akasha Kronieken worden alle ervaringen, belevenissen, gedachten, daden van alles en iedereen opgeslagen. Niets gaat er verloren. Iedereen heeft toegang tot deze kennis. Vandaar dat we In ons onderbewuste er vaak mee ‘werken’. Wanneer je iemand nieuw tegenkomt, zal je onbewust de persoon vergelijken met iemand die je al eerder kende. En dat kan zelfs een ervaring zijn uit een vorig leven. Zo heb je meteen het gevoel het klikt of het klikt niet met die persoon.

Het klikt, dan is de vergelijking met de eerdere persoon positief. Klikt het niet, dan vergelijk je de nieuwe persoon met iemand waar je geen fijne band mee hebt of had. En dat kan met iets heel subtiels te maken hebben. Een neus, een houding, of iets anders dat je onbewust vergelijkt met de nieuwe persoon waardoor het positief of negatief uitvalt.

Emotieloos kan heel nuttig zijn

Terugkomend op de vraag van Clara: Hoe is het mogelijk dat mijn ouders zo’n reactie hadden? Ofwel het doodzwijgen van haar overleden broertje.
Ik heb een serie geschreven over de hoe het min of meer algemene karakter is van de mensen die in een bepaald decennium zijn geboren.

Wanneer je ouders in de jaren dertig van de vorige eeuw zijn geboren, dan schrijf ik daar onder andere dit over: ‘Het is de tijd van de werkverschaffing, dus heel hard werken voor bijna niets. De mensen die in deze periode zijn geboren, zijn de mensen die in de jaren 60 hogere lonen eisen en ook krijgen.

Zij zijn degene die vooral door de armoede die ze meemaakten materie gericht worden. En alle gemakken aanschaffen, zoals koelkast, wasmachine, telefoon, televisie en auto. Waardoor de economie in de jaren daarna een grote bloei kende!’ Ofwel mensen die materie belangrijk vinden, en emoties niet toestonden.

Zijn je ouders in de jaren veertig van de vorige eeuw geboren? Dan leg ik daar het volgende over uit: ‘De mensen die geboren zijn in de eerste helft van de jaren veertig zijn door de dagelijkse spanning opgegroeid met je aanpassen en het beste ervan proberen te maken. Met voorzichtig zijn en de harmonie proberen te bewaren. Wanneer deze mensen later als volwassene met spanning te maken krijgen, kan dat leiden naar paniek en/of agressie. Ze kunnen slecht voor zichzelf opkomen en verbloemen dit door door te slaan naar egoïstisch gedrag.’

De tijd waarin je wordt geboren heeft invloed op je karakter

Je ziet er zijn in de vorige eeuw een aantal jaren geweest, waardoor de mensen die toen werden geboren min of meer zonder emoties waren. Deze zijn echter onderdrukt door de omstandigheden van toen, zodanig dat men daardoor geprogrammeerd is. Natuurlijk hebben ze emoties, maar ze laten ze niet zien.
De tijd waarin je wordt geboren heeft grote invloed op je karakter. De jaren daarna ook, maar de eerste jaren bepalen vaak hoe je later als volwassene in het leven staat. Deze mensen moesten om zichzelf staande te houden in die moeilijke tijd ook wel emotieloos zijn. Meer gericht zijn op het aardse, op de materie dan op de emoties die gaande zijn tussen mensen.

Clara, je bent in 1976 geboren. In de jaren zeventig was er een totaal andere energie dan de jaren dertig of veertig van de vorige eeuw. De mens is weer belangrijk, emoties zijn belangrijk en mogen weer stromen. Je ziet, Clara, je bent met een andere energie geboren dan je ouders. Vandaar dat zij niet over je overleden broertje konden praten. Het was de tijd dat ze moesten zien te overleven, in plaats van tijd te besteden aan hun gevoelens.
Natuurlijk zal niet iedereen die in die tijd is geboren, op deze manier op zo’n trauma reageren. Wanneer je ouders ook nog eens bij ouders zijn geboren die moeite hebben met emoties, dan is het zelfs ‘dubbelop’.

Ken het Levenspad van je dierbaren

Gisteren gaf ik de workshop ‘Ontdek je Karma met Tarot’. Aan het einde van de dag zei een deelneemster: ‘Ik heb vandaag zoveel geleerd, ik wist niet dat ik in één dag zoveel kon leren. Wat je vertelt heb ik ook nog nooit in een boek gelezen, en ik heb toch heel veel boeken gelezen. Ik had er zelfs nog nooit van gehoord. Wat een mooie kennis heb ik nu opgedaan. Heel wat puzzelstukjes vallen op de plek. Ik begrijp mijn partner nu meer, ook weet ik hoe ik het beste met mijn kinderen kan omgaan. Hartelijk bedankt voor zoveel wijsheid.’

Van M. kreeg ik vandaag de volgende mail: ‘Nogmaals hartelijk bedankt voor de inspirerende en gezellige dag, die ik gisteren bij jou gehad heb. Heb helemaal geen verstand van Tarot en wist niet dat er zoveel in zit. Mooi was dat.’

En dat in nog amper vijf uur tijd. Kun je nagaan wat je in de vier weekenden leert van de Opleiding Tarot… Inderdaad de meeste kennis zal in geen enkel boek te vinden zijn. Hoe dat komt? Het is eeuwen oude wijsheid, welke meestal mondeling wordt doorgegeven. Zie: https://wellenberg.nl/opleiding/opleiding-tarot-therapeut/

Deze workshop biedt zoveel begrip voor welk Levenspad de ander heeft gekozen, dat je ook het gedrag, het karakter begrijpt van de persoon. En begrip brengt acceptatie, tolerantie en eenheid met de ander!

Veel liefs,
Daisha

P.s. Zie hier de volledige tekst over de mens in de jaren 1920 t/m 1959:

en hier over de jaren 1940 – 1959:

en dit over de jaren zeventig

P.s: Heb je een vraag, en dat kan over van alles zijn. Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Tweewekelijks op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

Wil je automatisch op de hoogte blijven? In de linker zijkolom van dit artikel (of bovenin het artikel op wanneer je op je mobiel leest) kun je je abonneren op mijn blogupdates. Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!