In de laatste drie decennia reïncarneren vele mensen die ooit in Atlantis leefden, meer dan ooit daarvoor. Atlantis is een tijd waarvan velen van hen naar terug verlangen. Wanneer je dat verlangen hebt, betekent het tegelijkertijd dat je er ooit leefde. Diep in je Ziel weet je nog hoe het kan zijn: de harmonische samenleving, de gigantische kennis en spirituele wijsheid die er toen was. Dat het bestaan heeft is zeker, er zijn bijvoorbeeld bewijzen gevonden van een sterk vooruitstrevende landbouw van meer dan 10.000 jaar geleden.
Er bestaan vele verhalen over Atlantis, doorgegeven en gechanneld. Op het hoogste punt van hun beschaving waren de Atlanten veel verder gevorderd dan wij vandaag. Ze gebruikten, toen al net zoals nu, elektriciteit maar hadden bovendien uitvindingen die nu pas bij ons weer worden herontdekt. Zoals bijvoorbeeld voertuigen die door elektriciteit werden voortgedreven, een goed ontwikkelde tv met grote schermen, de radio die overal te horen was, de versterking van lichtstralen voor sterrenkijkers, goede natuurlijke bronnen van verwarmingssystemen en licht.

De Atlanten beheersten verschillende soorten stralen. Ze gebruikten – voor ons nog steeds onbekende – smeltstoffen van metalen. Deze werden in allerlei toestellen voor vervoer in de lucht en op het water gebruikt. De krachten die werden gebruikt om voertuigen voort te bewegen waren eerst gas, daarna elektriciteit. En later waren het krachten die uit zonnestralen werden opgevangen en weerkaatst door kristallen. Treinen die aan kabels boven de weg zoefden zonder geluid te maken.

Liever chaos dan perfectie

Is Atlantis een utopie, een droombeeld, een illusie? Of is het een nieuwe mogelijkheid voor onze aarde? Ik weet dat het mogelijk is! De mens is zich momenteel steeds meer bewust dat de consequenties van zijn of haar gedrag invloed heeft op onze aarde. Niet iedereen leeft al bewust, echter de meeste kinderen die in de laatste decennia zijn geboren hebben het bewust leven van nature in zich.

Nu heeft iedereen bewustzijn in zich, het kan nog niet wakker zijn. Maar we hebben allemaal de mogelijkheid om bewust te leven in ons. Belangrijk is te weten dat vrede en harmonie in je omgeving alleen mogelijk is als jij dat zelf in je hebt. Vrede met jezelf, vrede met wie je bent. Niet perfect, in Japan schuwen ze trouwens perfectie. Zij zijn van mening dat perfectie slechts chaos kan veroorzaken. Dus wees nimmer perfect, dan pas kun je in harmonie zijn met jezelf en je omgeving!
Vrede met hoe je er uit ziet. Ben je daar niet tevreden mee, dan is het belangrijk dat je wat met jezelf doet, en wel het aanvaarden of het veranderen.
Vrede met je leven, bewust zijn dat dit leven nu voor jou nodig is. Zou het niet bij je passen, dan had je een ander leven. Dus haal er uit wat er voor je in zit, want dan pas kan je leven veranderen.

Heb vrede met de mensen om je heen. Zij zijn de mensen die je nu nodig hebt, nodig om jezelf verder te ontwikkelen. En dat nodig hebben kan op vele manieren: geduld leren hebben, begrijpen, aanvaarden, respecteren, geen oordeel, enz. Zou je ze niet nodig hebben, dan verandert vanzelf de kring mensen die om je heen zijn.

Harmonie of oorlog?

Wat heeft dit alles met Jonge en Oude Zielen te maken? Alles! Er is een groot verschil in hoe je in het leven staat wanneer je diep in je de herinneringen hebt van Atlantis. Wanneer je weet dat een harmonische samenleving ooit heeft bestaan en dus weer mogelijk is. Of dat je wat ik vertel in het vorenstaande maar onzin vindt. Het verschil is, de eerste is een oude Ziel en de tweede een jonge(re) Ziel. De oude Ziel herinnert zich, ook al is dat misschien wat vaag, dat de wereld anders kan zijn. De jonge, of jongere Ziel, herinnert zich juist oorlog, wreedheid en misdaad. En denkt dat het altijd zo zal blijven. Immers vanaf ver voor onze jaartelling, dus na de tijd van het oude Atlantis was er altijd wel ergens een oorlog gaande. (Onderaan dit artikel vind je in Wikipedia de lijst van de vele oorlogen.)

Diep in de jonge(re) Ziel zit de herinnering dat je machteloos bent om iets te veranderen aan de wereld. Immers het wordt toch altijd weer vernietigd. Men kan zelfs de herinnering hebben dat je macht moet uitoefenen over anderen om te overleven, anders doen anderen dat over jou.
Na de gigantisch ontwikkelde en vooruitstrevende tijd van Atlantis kregen de barbaren de overhand. En dat is eeuwen zo gebleven. Jezus kwam even naar de aarde om daar verandering in te brengen, maar hij was hier te kort om dat te kunnen bewerkstelligen. Hij gaf de mens daardoor juist de gelegenheid om een instituut op te richten waarin macht en onderdrukking de boventoon voerde.

Kijk hoe de Bijbel mismaakt is ten opzichte van de oorspronkelijke documenten, zoals bijvoorbeeld de Nag Hamadi geschriften. Het Boek werd gebruikt om mensen angst aan te jagen, om mensen voor het blok te zetten. Wanneer je iets fout had gedaan kon je – en nog steeds – het afkopen door een aflaat of door geld te geven.
Laatst hoorde ik iemand antwoorden, toen aan hem werd gevraagd: ‘Geloof je dat de hel bestaat?’ ‘Nee, daar geloof ik niet in. De enige hel die ik me kan voorstellen is, dat wanneer je naar de andere wereld, de wereld van liefde en licht gaat en je daar realiseert hoe je hebt geleefd, dat dat een hel is!’

Hoog gevoelig

De mensen met een oude Ziel komen in een gezin terecht die hen vaak niet begrijpt. Ze zijn hoog gevoelig, denken anders en kunnen de disharmonie die in de wereld aanwezig is niet verdragen. Vandaar dat ze zich al vroeg in hun jeugd aanpassen om nog enigszins harmonie te kunnen ervaren. Een van de ouders, of verzorgers, kan een jonge(re) Ziel zijn. De jonge Ziel die een emotioneel, gevoelig leven niet aankan en moeite heeft met het gevoelige kind. Zij of hij probeert het kind dan zodanig op te voeden om later bestand te zijn tegen de huidige maatschappij. Maar wel zoals zijzelf de maatschappij ervaren: hard en meedogenloos. Ofwel praktisch, soms zelfs afstandelijk en overheersend.

Je kunt je afvragen waarom komen een oude en een jonge Ziel dan samen in een gezin?
En waarom is de oude Ziel het kind in plaats van andersom? Zou het andersom zijn dan zou er geen ontwikkeling zijn in de mensheid. Het kind als jonge Ziel zou niets aannemen van de vader of moeder. Zij hebben immers zodanige herinneringen in zich dat je de macht moet grijpen, anders ga jezelf ten onder. Wanneer je als ouder een oude Ziel hebt en je kind een jonge Ziel, dan ben je vaak machteloos naar je kind. Het kind, die wat je ook aan bewustzijn probeert bij te brengen, accepteert dat niet. Hij of zij verzet zich tegen je en kunnen op een gegeven zelfs je de rug doen toekeren. Met alle gevolgen van dien. Geen contact met je kind, geen contact met je kleinkinderen, je bestaat niet meer voor hen. Immers jij ziet de wereld helemaal verkeerd.

Jonge Zielen willen en moeten hun eigen ‘builen vallen’. Dit omdat ze op een gegeven moment begrijpen dat macht niet de oplossing is. Het kan zijn dat hen dat in dit leven nog niet lukt en ze daar nog een paar levens voor nodig hebben. Dat ligt er aan hoe jong de Ziel is.

De oude Ziel heeft een taak

Is het kind de oude Ziel en een van de ouders, of beide ouders, jonge Zielen, dan werkt het anders. De meeste ouders hebben liefde voor en zijn begaan met hun kinderen. Neem van mij aan, iedere ouder wil het beste voor het kind, alleen men kan dat alleen maar uitvoeren vanuit de eigen denkwijze. En die denkwijze, zoals gezegd, is anders dan die van de oude Ziel.

Wat is nu de taak van de oude Ziel? Begrijpen dat een jonge Ziel je niet kan begrijpen, zij hebben andere ervaringen. En durven daarom vaak niet diep in het leven te duiken. Misschien hebben ze dat ooit in een leven geprobeerd en werden ze toen verguisd, afgewezen of zelfs daarom vermoord.
Jij als oude Ziel, die zovele levens heeft geleefd en in deze levens vele ervaringen hebt opgedaan op menselijk gebied, hebt zoveel wijsheid en begrip meegenomen naar dit leven. De bedoeling is natuurlijk om al deze kwaliteiten en gaven te gebruiken. Niet alleen ten opzichte van je ouders of verzorgers, ook naar je broers, zussen, familie en je kinderen toe.

De meeste mensen die in de Zorg werken, mensen die psychische en therapeutische bijstand, advisering of begeleiding verlenen – in welke vorm dan ook – zijn vaak oudere Zielen. Immers je moet de mens begrijpen om deze te kunnen ondersteunen. Voor mij is het onvoorstelbaar dat ze moeite hebben met ouders of familie, toch hoor ik dat vaak. Waarom is het voor mij onvoorstelbaar? Omdat wanneer je ‘derden’ helpt op emotioneel en/of psychisch gebied, hoe kan het dan dat je geen begrip hebt voor je ouders en/of familie?

Ga wandelen, winkelen of de natuur in

Wat is nog meer de taak van de oude Ziel? Door begrip te hebben voor de jonge(re) Ziel en deze op hun wijze mee te nemen naar een hoger bewustzijn. Niet door hen de les te lezen of in opstand te komen. Nee, door met hen om te gaan op de ‘dimensie’ waarop zij leven. Vaak is dit de aardse, de praktische dimensie. De dimensie die de oude Ziel al lang achter zich heeft gelaten en moeite heeft om daar op te functioneren. Weet dan, hoe ontwikkeld je ook bent, hoe groot je bewustzijn ook is, het aardse, het praktische is de basis van ons leven. Versterk deze basis in het leven van de jonge(re) Ziel en deze kan zich verder ontwikkelen. Dit kun je doen door samen te fietsen, wandelen, de natuur in te gaan. Of door met ze te winkelen, uit eten te gaan of praten over koetjes en kalfjes.

De allereerste behoeften van ieder mens is eten, drinken, kleding, onderdak, enz. Dit fysieke is primair, dat wil zeggen het zijn de overlevingsbehoeften. Als hieraan niet in voldoende mate wordt voldaan wordt de ontwikkeling van de hogere niveaus belemmerd. Bovendien heeft men veiligheid en geborgenheid nodig, dit uit zich door degene te mogen zijn die ze zijn. En liefde en begrip is al heel essentieel.

Wil je dat de jonge(re) Ziel zich verder ontwikkeld, weet dan dat hun focus meestal ligt op eten, kleding en een thuis bieden. Ofwel, ook al kun je geen diepzinnige gesprekken met ze voeren, de ouders zullen er altijd voor zorgen dat het je aan niets ontbreekt op het gebied van voeding, kleding en andere praktische zaken. Meestal werken ze er hard voor om jou als kind de luxe te kunnen geven die ze misschien zelf hebben gemist. Je kunt dan zeggen: ‘Ja, maar dat is niet wat ik wens, niet wat ik nodig heb.’ Kom op oude Ziel, kijk niet naar wat je eist, maar wat zij je kunnen bieden!

Oude Ziel, ik wens je veel wijsheid en begrip!
Jonge(re) Ziel, ik wens dat je veel wijsheid en begrip mag ontvangen!

Hoe herken je of je ooit in Atlantis hebt geleefd? Lees het hier:
https://www.daishadewijs.nl/ben-jij-een-nieuwe-tijd-ziel-een-reincarnatie-uit-het-oude-atlantis/

De vele oorlogen die er sinds Atlantis zijn geweest, zie hier de lijst:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_oorlogen_(chronologisch)

Lieve groet,
Daisha

Heb je hier een vraag over? Stuur deze naar daisha@radiomerlijn.nl Ik beantwoord je vraag in mijn radioprogramma ‘Zielsverwanten’. Elke week op zaterdag om 20.00 uur te beluisteren via Radio Merlijn ! En daarna nog de hele week bij Uitzending gemist. Vermeld wel je geboortedatum er bij en/of van de betrokkenen plus voornaam. Ik vertel deze niet in de uitzending, dus privacy verzekerd.

P.s.: Wil je automatisch op de hoogte blijven? Hier kun je je gratis abonneren op mijn blogupdates.
Of ontvang elke week informatie over mijn radioprogramma’s, hier kun je deze gratis nieuwsbrief aanvragen. Daarin staat ook iedere week mijn blog vermeld, dus dat is twee in één!